مریم کیائی - دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد شاهرود
محدثه سمامی - دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد شاهرود
بهرام شجاعی - دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد شاهرود

هدف این مقاله بررسی رابطه بین عزت نفس و خودپنداره در جوانان دارای خالکوبی است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه که در بهار سال ۱۴۰۰ انجام شد شامل کلیه افراد ۱۸ تا ۳۵ سال دارای خالکوبی و ساکن شهر تهران بودند. با توجه به همهگیر بودن ویروس کرونا، پرسشنامه ها به صورت الکترونیکی و با فرمت مناسب از طریق گروه ها و کانال های اجتماعی در اختیار جوانان قرار گرفت و از جوانان خواسته شد که در صورتی که دارای خالکوبی هستند به این پرسشنامه پاسخ دهند که در پایان ۳۹۴ نفر به این پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت و پریسشنامه خودپنداره راجرز بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها با شاخص های آمار توصیفی )فراوانی، میانگین و انحراف معیار(، ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان می دهد بین عزت نفس کلی و خودپنداره رابطه منفی معنادار وجود دارد. همچنین بین متغیرهای خودپنداره با عزت نفس عمومی، عزت نفس خانوادگی و عزت نفس اجتماعی رابطه منفی معنادار وجود دارد و بالاخره بین عزت نفس شغلی/تحصیلی و خودپنداره رابطه مثبت معنادار وجود دارد.تمام خرده مقیاسهای مربوط به عزت نفس زنان با متغیر خودپنداره رابطه معنادار دارند اما عزت نفس کلی و عزت نفس عمومی مردان جوان دارای خالکوبی با متغیر خودپنداره آنها رابطه معناداری ندارند. همچنین بنا بر یافته های تحقیق بالاترین رابطه معنادار در هردو جنسیت مربوط به عزت نفس شغلی/تحصیلی با خودپنداره است و در گروه زنان دارای خالکوبی کمترین رابطه معنادار بین عزت نفس عمومی با خودپنداره و در گروه مردان دارای خالکوبی بین عزت نفس خانوادگی و خودپنداره است.

عزت نفس، خودپنداره، خالکوبی