راهکار نو جهت نجات طبیعت با نگرش معماری پایدار و معماری بیونیک

در میان رویکردهای مختلف معماری در چند ده ی اخیر، ارتباط با طبیعت یکی از مهم ترین مباحثی است که باعث بروز نظریات مختلف شده است . همبستگی و ارتباط معماری و طبیعت در طول تاریخ دستخوش تغییرات مختلفی شده است ؛ از اینرو رویکردهای مختلفی بین این دو شکل گرفته است . در چند دهه اخیر در باب ارتباط معماری و طبیعت دو رویکرد مهم پایداری و بیونیک شکل گرفته است . در رویکرد پایداری بر حفظ طبیعت و همزیستی مسالمت آمیز با آن تاکید میشود ، در رویکرد بیونیک طبیعت به عنوان منبع الهام قلمداد میشود و از قوانین موجود در آن در معماری بهره برده میشود. با توجه به ارتباط هر دو رویکرد با طبیعت ، این مساله مطرح میشود که دو رویکرد ذکر شده چه نسبتی با یکدیگر دارند؟ بنابراین هدف از این پژوهش بررسی نسبت دو رویکرد پایداری و بیونیک به عنوان دو رویکرد مهم معماری در ارتباط با طبیعت است . بدین منظور این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با مطالعه منابع کتابخانهای اعم از کتب ، پایاننامه ها، مقاالت و ... رویکرد پایداری در معماری و رابطه آن با طبیعت را تبیین میکند. سپس به بررسی رویکرد بیونیک در معماری و رابطه آن با طبیعت میپردازیم و درنهایت با استفاده از روش استدلال منطقی و با تکیه بر یافتهه های پژوهش ، نسبت دو رویکرد معماری پایدار و بیونیک را ارائه می نماید. بر اساس نتایج پژوهش در رویکرد پایداری معماری علت ،ایجاد محیط پایدار و حفظ طبیعت است . به طوری که می توان با به کارگیری اصول معماری چهارگانه پایدار در نظام های بوم شناختی ، اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی ، به این مهم دست یافت . برخلاف این نگرش در رویکرد بیونیک ، طبیعت علت ایجاد معماریی مطلوب است . به طوریکه با الگوبرداری از طبیعت در سه سطح ارگانیسم ، رفتار و اکوسیستم و تاثیر بر حوزههای فرم، مصالح ، ساختار، عملکرد و فرآیند می توان به معماری مطلوب دست یافت .

کلیدواژه ها:

معماری بیونیک ، معماری پاک ، معماری پایدار ، فضای سبز ، معماری مدرن