چالش های مدیریت پیک مصرف گاز در ایران و ضرورت توسعه ی ظرفیت تاسیسات زیرزمینی ذخیره ی گاز طبیعی

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: ماهنامه اکتشاف و تولید نفت و گاز، دوره: 1400، شماره: 187
  • کد COI اختصاصی: JR_EKTESHAF-1400-187_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 166
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

امیرحسین سوهانکار

پردیس فنی دانشگاه تهران

حمید حیدری

دانشکده مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر

محمدرضا اکبری

دانشکده مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر

چکیده

یکی از مشخصه های بارز الگوی مصرف گاز طبیعی در ایران نوسانات شدید فصلی است، به طوری که متوسط تقاضای گاز طبیعی در ۴ ماهه ی فصل سرد (آذر تا اسفند) حدود ۲۰۰ میلیون مترمکعب در روز بیشتر از ۸ ماهه ی فصل گرم (فروردین تا آبان)  است. این افزایش شدید تقاضا به ویژه در بخش خانگی و تجاری سبب می شود تا عرضه ی گاز به سایر بخش ها به ویژه نیروگاه های گازی مختل شود. اختلال عرضه ی گاز به نیروگاه ها، مصرف سوخت مایع را افزایش خواهد داد که علاوه بر تحمیل بار مالی حدودا ۲ میلیارد دلاری، آلودگی هوا را نیز تشدید می کند. تداوم این روند طی سالیان آینده می تواند با توجه به محدودیت های مالی و تشدید سخت گیری ها در رعایت الزامات محیط زیستی منجر به خاموشی های گسترده در فصل سرد سال شود. یکی از راهکارهای اساسی برای مدیریت مصرف گاز طبیعی در فصول سرد، افزایش ظرفیت تاسیسات زیرزمینی ذخیره ی گاز طبیعی به منظور پیک سایی مصرف است. در حال حاضر ظرفیت عملیاتی ذخیره ی گاز طبیعی ایران تنها یک درصد از مصرف این سوخت را پوشش می دهد. به منظور جلوگیری از بروز هر گونه اختلال در عرضه ی گاز طبیعی، ضرورت افزایش ظرفیت ذخیره سازی گاز طبیعی با اولویت مخازن تخلیه شده ی هیدروکربوری (با توجه به هزینه ی پایین و برخورداری از دانش فنی و تجهیزات) بیش از پیش احساس می شود. گرچه تعیین عدد دقیق برای ظرفیت ذخیره سازی به عوامل فراوانی بستگی دارد با توجه به فاصله ی متوسط تقاضای گاز طبیعی بین فصول سرد و گرم سال و بر اساس مطالعات تطبیقی، نسبت ظرفیت عملیاتی ذخیره ی گاز طبیعی به تقاضا باید طی یک برنامه ی پلکانی از یک درصد کنونی به ۱۰ تا ۱۵درصد افزایش یابد.

کلیدواژه ها

پیک سایی مصرف گاز طبیعی, تاسیسات زیرزمینی ذخیره ی گاز طبیعی, مخازن تخلیه شده ی هیدروکربوری.

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.