بررس عوامل ایجاد آسیب های اجتماعی و تاثیر آن در دانش آموزان

پیشگیری و کنترل آسیب های اجتماعی همواره یکی از دغدغه های برنامه ریزان اجتماعی بوده است. برنامه ریزی برای کاهش و پیشگیری از آسیب های اجتماعی مستلزم شناخت و تبیین این آسیب های اجتماعی و نیز شناخت شیوه های اجرایی پیشگیرانه و مزایا و چالش های عملی آنهاست. به این ترتیب شناخت علمی و تجارب عملی ملزومات اصلی برنامه ریزی های اجتماعی برای کاهش آسیب های اجتماعی هستند. در جامعه ایران رشد آسیب های اجتماعی نگران کننده است. در بعضی از شاخص ها به نقطه بحرانی رسیده ایم و در بعضی به این نقطه نرسیده ایم ولی ممکن است در آینده برسیم. به هر حال همه باید هوشیار باشیم که زنگ ها به صدا در آمده اند. یکی از نگرانی ها این است که برخی از این آسیب ها به لحاظ تعدد و به لحاظ کیفیت گسترده شده و به صورت درون ریز در لایه های زیرین جامعه جای می گیرد. پس از گذشت زمان، وقتی به سطح می آیند درمان شان بسیار سخت می شود. وجود جمعیت نسبتا زیاد معتاد و حاشیه نشین و دارای اسکان غیر رسمی، شکاف نسلی، بحران هویت، قانون گریزی، دور زدن قانون، اختلاس، تکدی گری، | وجود خانواده های زیر خط فقر و وجود جرم، جنایت و بزه کاری که پرونده های محاکم قضایی و روند رو به افزایش آن نشان دهنده این گستردگی می باشد. هم چنین گذار از سنت به مدرنیته شرایط آنومیکی در جامعه تولید کرده که این شرایط کمک به رشد و گسترش آسیب ها می کند. در حال حاضر در ایران روند آسیب های نوپدید" روند سریعی داشته است، آسیب هایی که ناشی از فضای مجازی، هرزه نگاری، قرص های روان گردان صنعتی و آسیب های مختلفی که خیلی در ایران جایگاه نداشته ولی در زمان حال به صورت مشکل و آسیب اجتماعی بروز کرده است .