خلیل خسروی - فوق دیپلم آموزش ابتدایی، فرهنگی استان کرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف شیوه های بهبود خلاقیت تدریس درس ریاضی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع اسنادی است. جامعه پژوهشی شامل کلیه منابعی است که در زمینه تدریس ریاضی وجود دارد و از نمونه گیری در دسترس استفاده شده است؛ بدین صورت منابعی در دسترس به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای با استفاده از فیش برداری بوده که سعی شده است اطلاعات مورد نیاز فیش برداری شود و مورد تحلیل قرار گیرند. اطلاعات به دست آمده در اختیار چند نفر از معلمان با تجربه و همچنین اساتید حوزه روانشناسی و آموزش ریاضی قرار گرفت و روایی داده ها تایید شد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که: برای بهبود کیفیت فرایندهای یاددهی- یادگیری درس ریاضی می توان از روش های مختلف تدریس از جمله؛ ساخت گرایی، تدریس معکوس، حل مساله، مدل سازی، داربست سازی ، قصه گویی، نمایشی و روش بازی استفاده نمود و فرایند تدریس ریاضی را بهیود بخشید. پیشنهاد می شود در هر شهرستان و منطقه کارگاه های آموزشی در رابطه روش های نوین تدریس مختص ریاضی برگزار گردد و در این کارگاه ها معلمان ابتدایی به صورت گروهی و با همفکر و مشورت با یکدیگر چگونگی استفاده از هر روش را در آموزش ریاضی بررسی و یک نمونه تدریس اجرا کنند تا با چگونگی اجرای این روش های آشنا شوند.

کلیدواژه ها: دانش آموزان، ریاضی، روش تدریس