راهکارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقای مدیریت بحران

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدیریت بحران و ارائه راهکارهایی برای ارتقا و بهبود آن است. بحران ها، حوادثی هستند که خرابی های زیادی بوجود آورده و باعث به خطر افتادن جان افراد می شوند. این خرابی ها می توانند به صورت منطقه ای، مانند سیل، یا به صورت سراسری، مانند زلزله و آتشفشان، نمود پیدا کنند. بروز حوادث شغلی، حوادث غیرمترقبه و بلایای طبیعی، حوادث سیاسی و اجتماعی و حوادث اقتصادی در تمام کشورهای جهان همراه با صدمات انسانی و خسارت های مالی فراوان است اما در کشورهای توسعه نیافته و یا در حال توسعه مانند کشور ما این موضوع از جنبه های مختلف حائز اهمیت می باشد. مدیریت بحران به مجموعه فعالیت هایی اطلاق میشود که قبل، بعد و هنگام وقوع بحران به منظور کاهش اثرات این حوادث و کاهش آسیب پذیری انجام میگیرد. بلایای طبیعی همواره به عنوان یک عامل تهدید کننده در حیات بشری تلقی شده اند .علیرغم عدم امکان پیش بینی زمان حدوث بسیاری از این پدیده ها، میتوان با چاره اندیشی و اتخاذ برنامه های پیشگیرانه از شدت بروز نتایج منفی آن کاست. با توجه به گسترش فناوری اطلاعات در تمام زمینه ها و نیز فواید بی شمار استفاده از آن، خصوصا در مواردی که حجم داده ها و پردازش آن ها بسیار بالا است، استفاده از فناوری اطلاعات در مدیریت بحران بسیار حیاتی است. در این راستا کشورهای پیشرفته از مدت ها قبل تلاش برای ایجاد سامانهای جامع را آغاز نموده اند. این سامانه باعث افزایش دقت تصمیمات مدیریتی بوسیله شبیه سازی نتایج حاصل از تصمیم گیری های مختلف، استاندارد بودن اطلاعات و اطلاع رسانی سریع به مسئولان و امدادگران شده است. حاصل این تلاش ها و امکانات، کاهش میزان تلفات و افزایش سرعت ساماندهی بحران است. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات, مدل سازی حوادث و شبیه سازی آن ها می باشد که با استفاده از آن امکان پیشبینی حوادث، مدیریت بحران و بررسی تبعات آن امکان پذیر می گردد. به عبارت روشن تر سیستم های اطلاعاتی در واقع حیاتی ترین منبع تامین کننده اطلاعات ،تحلیلها و راه حلهای استراتژیک در هنگام مقابله با بحران ها می باشند و نقش بسیار سرنوشتسازی در پیش بینی پیشگیری و مهار ریسک ها و بحران ها دارند.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، مدیریت بحران ، سیستم های اطلاعاتی ، شهر الکترونیک