مریم دهقانی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نورآباد ممسنی، ایران
ناهید کشاورزی - کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مرکز آموزش عالی ایرانشهر، ایران
علی اصغر فریدونی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان، ایران
معصومه دهقانی - کارشناسی ادبیات و زبان فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آباده، ایران

ایجاد موقعیت های یادگیری تعاملی، روش های مطلوب آموزش و پرورش به شمار می آید. پژوهشگران و دانشمندان در حوزه ی آموزش و پرورش، ارزش های والای «تعاملی بودن محیط های آموزشی» را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کرده اند. این محیط ها شامل موقعیت هایی هستند که در آن ها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی از موقعیت های تعاملی بین شاگرد و معلم، «بازی های آموزشی» است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است؛ یعنی انتقال نکته ای خاص، برجسته کردن قابلیت های ویژه با تعمیق مهارت ها. در مقاله ی حاضر، ضمن ارائه تعریف بازی آموزشی، تاثیر این بازی ها در یادگیری دانش آموزان بررسی شده است.[۱]

یادگیری، بازی، درس،دانش آموز، مدرسه، معلم.