بررسی ابعاد گوناگون بازی های آموزشی و نقش آنها در فرآیندهای تعلیم و تربیت

هدف از این پژوهش بررسی جنبه های مختلف بازی های آموزشی و تاثیر آنها در فرآیندهای تعلیم و تربیت می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای- اسنادی بوده است. انسان از نظر زیستی نیاز به جنبش و حرکت دارد و بازی جز مهم این جنبش و حرکت است. انسان برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیاز به تفکر دارد و بازی خمیر مایه تفکر است. تشکیل اجتماعات اولیه بشری، نحوه و شکل جدید از بازی را پدید آورد. بازی در عین این که وسیله سرگرمی است، جنبه ی آموزندگی و سارندگی نیز دارد در برخی موارد اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است. کودکان در خلال بازی ها به ویژه بازی های آموزشی، به مفاهیم جدیدی دسترسی پیدا می کنند و مهارت بیشتر و بهتری را کسب می نمایند. در حین بازی مطالب آموختنی، بدون فشار و با میل و رغبت فرا گرفته میشود. بازی فرایندی است که کودک از طریق آن، با جهان پیرامون خود به تعامل می پردازد و شخصیت وی شکل می گیرد. ویژگی های هر بازی و فایده های آن در رشد همه جانبه قوای ذهنی، جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود. اگر یادگیری همراه با بازی باشد کودکان بهتر و سریعتر آن را فرا می گیرند. نتایج و یافته ها نشان می دهد که بازی فرصت های مناسبی را برای آموزش و یادگیری پایدار فراهم می کند و محیط پیرامون و دنیای اطراف خود را بهتر می شناسد.

کلیدواژه ها:

بازی ، پیشرفت تحصیلی ، بازی آموزشی