تحلیلی بر یادگیری فردی شده میان فراگیران:ابعاد و زوایا

یادگیری فردی نوعی از تدریس است که در آن موضوعات، حوزه های تمرکز، سرعت یادگیری و روش های مورد استفاده بر اساس نیازهای هر یادگیرنده تنظیم می شود. محتوا، اهداف و اهداف یادگیری از زبان آموزی به یادگیرنده دیگر متفاوت است. فعالیت ها مربوط به هر فرد است. یادگیری فردی نیز می تواند نوعی توسعه شخصی باشد.یادگیری فردی به این معنی است که یادگیری با یادگیرنده شروع می شود. یادگیری بر اساس نیازهای فردی هر یادگیرنده به جای سن یا سطح پایه تنظیم می شود. این چیزی بیش از آموزش یکسان به همه یا یک اندازه برای همه است. یادگیری فردی نگاهی کلی به فرد، سطوح مهارت، علایق، نقاط قوت و چالش ها و دانش قبلی دارد. یادگیرنده می داند که چگونه یاد می گیرد و انگیزه دارد که یادگیری خود را در دست بگیرد و هدایت کند. با اینکه تعریف همه جانبه ای از یادگیری فردی وجود ندارد، بسیاری از تعاریف اصول کلی را در بر می گیرند که شامل سفارشی سازی، مشارکت دانش آموز و انعطاف پذیری آموزش است. یک محیط یادگیری فردی مبتنی بر شایستگی است که در آن فراگیران به جای سطح سنی یا درجه شان با سرعت خودشان پیشرفت می کنند. یادگیرنده مسیر یادگیری خود را با استراتژی ها و منابع متعدد برای برآوردن نیازهای یادگیری متفاوت خود دارد. این نقش معلم و کل محیط آموزشی را تغییر می دهد. مدرسه دیگر شبیه مدرسه سنتی نیست. فراگیران با معلمان برنامه درسی را طراحی می کنند. معلمان با فراگیران هم آموز هستند. معلم مجبور نیست سخت کوش ترین فرد کلاس باشد. فراگیران باید نقش بیشتری در امر آموزش داشته باشند. آن ها می خواهند یاد بگیرند، زیرا در مورد موضوع نظر دارند و انتخاب می کنند و آنچه را که باید بر اساس بهترین روش یاد بگیرند، درک می کنند. آنها می خواهند موفق شوند بنابراین بیشتر تلاش می کنند. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از مقالات مروری به بررسی یادگیری فردی می پردازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فردی ، یادگیری فردی شده ، یادگیری سفارشی ، فراگیران ، آموزش.