بررسی رابطه ی بین انگیزه پیشرفت با خودپنداره تحصیلی و کیفیت زندگی دانشجویان شهر نوراباد ممسنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه انگیزه پیشرفت با خودپنداره تحصیلی و کیفیت زندگی دانشجویان شهر نورآباد ممسنی انجام شد.روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی دانشجویان مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل دردانشگاههای نورآباد ممسنی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۱۴۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر در مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور واحد نوراباد ممسنی، سن ۱۹ تا ۳۰ سال بود که به شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهایمورداستفاده در این پژوهش شامل:پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس ۱۹۷۰ تجدید نظر شده هومن و عسکری ۱۳۷۹ پرسشنامهخودپنداره تحصیلی و کیفیت زندگی بود. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده گردید، در بخش آمار توصیفی ازمیانگین و انحراف معیار استفاده شد. در بخش آمار استنباطی داده ها با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگیپیرسون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بین انگیزه پیشرفت با خودپنداره تحصیلی و کیفیت زندگی دانشجویان رابطهمثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت ، خودپنداره ، کیفیت زندگی ، دانشجو