رابطه هوش اخلاقی با سازگاری عاطفی، آموزشی و اجتماعی در دانش آموزان پایه یششم

به ارزش های اخلاقی؛ از جمله وظایف مهمی است که انتظار می رود مدارس در کنار کسب علم به آن توجه ویژهداشته باشند. پژوهش حاضر بر آن است تا رابطه بین هوش اخلاقی دانش آموزان و سازگاری عاطفی، آموزشی واجتماعی دانش آموزان را مشخص نماید. پژوهش حاضر کاربردی و شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات آن، توصیفی از نوعهمبستگی است. جامعه پژوهش دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی شهرستان نیر بودند. حجم نمونه ۱۵۰ نفر بودند کهبا روش نمونه گیری دردسترس و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی و پرسشنامه ی سازش یافتگیسینها و سینگ بودند. داده ها از طریق فنون آماری: آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(آزمون های آمای، مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون ANOA ) و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج یافته ها نشان می دهد که بین هوش اخلاقی و سازگاری عاطفی، آموزشی و اجتماعی تفاوتمعناداری وجود دارد. با توجه به این که هوش اخلاقی اکتسابی است و با سازگاری مرتبط است، آموزش هایی که منجربه رشد اخلاقی دانش آموزان می شود، می تواند موجب افزایش سطح سازگاری دانش آموران شود

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، سازگاری ، عاطفی ، آموزشی ، اجتماعی ، دانش آموزان