تعیین شاخصهای ژنتیکی در مولدین پرورشی میگوی سفید غربی (۱۹۳۱ ,Litopenaeus vannamei: Boone) نسلهای مختلف در مراکز تکثیر استان بوشهر

هدف از انجام این مطالعه شناسایی جمعیتهای مختلف مولدین میگوی سفید غربی پرورشی (Litopenaeus vannamei) تاثیر آمیزشهای خویشاوندی و غیر خویشاوندی بر روی شاخصهای ژنتیکی و ضریب همخونی نتاج حاصل از آنها در نسل دوم .بود با توجه به منشاء مولدین نگهداری شده در مراکز تکثیر استان بوشهر با استفاده از روش ریز ماهواره ای پس از شناسایی جمعیتهای مختلف از میان سه ذخیره مولوکائی های هلث و هیبرید در نسل اول شاخصهای ژنتیکی نتاج حاصل از آمیزشهای درون و برون گروهی آنها در نسلهای دوم بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان تنوع ژنیتکی در ذخیره های مولوکائی و های هلث۰/۵۰±۰/۰۷ ۰/۴۶±۰/۰۹ بیشتر از ذخیره هیبرید ۰/۳۸±۰/۰۶ می.باشد میزان ضریب همخونی ذخیره های مولوکائی های هلث و هیبرید به ترتیب ۰/۱۴و ۳۱ ۰/ و ۰/۴۱ .بود. لیکن به دلیل فاصله ژنتیکی کم میگوهای ذخیره هیبرید و مولوکائی پس از ادغام آنها با همدیگر دو جمعیت مولوکائی های هلث به عنوان مولدین نسل اول معرفی شدند. در نسل دوم علیرغم بیشتر بودن میزان تنوع ژنتیکی در نتاج حاصل از آمیزشهای برون گروهی مولوکائی های هلث ۰/۴۷±۰/۱۲و های هلث× مولوکائی (۰/۳۹±۰/۰۸)) نسبت به نتاج آمیزشهای درون گروهی مولوکائی× مولوکائی۰/۱۹±۰/۰۴ و های هلث× های هلث (۰/۱۱±۰/۰۳) این مقادیر در مقایسه با نسل اول کاهش یافته بود. کمترین و بیشترین میزان ضریب همخونی به ترتیب مربوط به نتاج مولوکائی ×های هلث ۰/۲۶۸±۰/۱۸و مولوکائی ×مولوکائی (۰/۸۵۳±۰/۱۴۵)بود. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان عنوان نمود که عدم اطلاع از شاخصهای ژنتیکی مولدین و آمیزشهای صورت گرفته میان افراد خویشاوند عوامل اصلی کاهش شاخصهای ژنتیکی و پسروی ژنتیکی ناشی از افزایش ضریب همخونی درنسلهای بعدی میباشند

کلیدواژه ها:

میگوی سفیدغربی ، نسل ، روش ریزماهواره ، تنوع ژنتیکی ، ضریب هم خونی ، خلیج فارس