تحلیل محتوایی شاخصه های پیکارسک در سه گانه محمد شکری
عنوان مقاله: تحلیل محتوایی شاخصه های پیکارسک در سه گانه محمد شکری
شناسه ملی مقاله: JR_JALIT-15-1_001
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JALIT-15-1_001
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
بهروز سالمی مغانلو - گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران
حسین میرزایی نیا - گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، ایران
حسین شمس آبادی - روه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران.
عباس گنجعلی - گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران.
خلاصه مقاله:
بهروز سالمی مغانلو - گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران
حسین میرزایی نیا - گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، ایران
حسین شمس آبادی - روه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران.
عباس گنجعلی - گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، ایران.
پیکارسک یک سبک مهم در ادبیات داستانی معاصر به شمار می رود و نویسندگان برای بیان دیدگاه های خود در باره جامعه و مشکلات موجود در آن و نقد اوضاع اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و اخلاقی در آثار خود از آن استفاده می کنند. داستان های پیکارسکی؛ داستان ماجراجویی های کلاشان و رنج و غم و مخاطراتشان است به همین دلیل اغلب به شکل داستان زندگی نامه خود نوشت واقعی و از زاویه دید اول شخص یا سوم شخص نوشته می شوند. این گونه داستانی برای نخستین بار در اسپانیای قرن ۱۶ م ظهور کرد و پس از آن به ادبیات سایر جهان منتقل شد. محمد شکری نیز این سبک داستانی را جهت انعکاس اوضاع وخامت بار جامعه وقت مراکش و جهان عرب، از این سبک داستانی در آثار خود استفاده کرده است. هدف اصلی این جستار که به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است، تحلیل محتوایی شاخصه های پیکارسک در رمان های «الخبز الحافی، الشطار و وجوه» معروف به سه گانه شکری است. این سه گانه، ماجرای زندگی محمد -پیکاروی داستان- را از آغاز تا پایان روایت می کند و نویسنده، مشکلات طبقه محروم جامعه وقت مراکش را در لابه لای آن، به تصویر می کشد. یافته های جستار، حاکی از آن است که برخی از شاخصه های محتوایی که سه گانه شکری را در زمره رمان پیکارسکی قرار میدهد، عبارت اند از واقع گرایی انتقادی، سفر، فقر و نیازمندی قهرمان داستان، بیکاری، آوارگی و ماجراجویی های پوچ گرایانه و دیوان هوار و همنشینی با حیله گران و کلاشان، طغیان و سرکشی بر ضد قوانین و آداب و رسوم اجتماعی، هجو جامعه و مردم، بیان نابسامانی های اجتماعی و مفاسد اخلاقی و طنز سیاه. از آنجا که آثار ادبی عموما برخاسته از شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جامعه و تاثیر عمیق آنها در زندگی افراد است و سه گانه شکری نیز به همین اساس نگاشته شده است؛ بنابراین پرداختن به این موضوع میتواند بسیاری از جوانب جامعه وقت مراکش را برای خواننده آشکار سازد
کلمات کلیدی: پیکارسک, محمد شکری, الخبز الحاقی, الشطار, وجوه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1635782/