سمیه عباس زاده اوماسلان علیا - کارشناسی زبان و ادبیات عرب دانشگاه بین المللی امام خمینی ره قزوین
مریم صالحی بابادی - کارشناسی ارشد ریاضی گرایش انالیز ریاضی دانشگاه ازاد اهواز
مریم اکبرزاده - کارشناسی حسابداری دانشگاه پیام نور گرمسار
کبری عبدالله زاده - کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه آزاد ماکو

در دهه گذشته فرسودگی شغلی و تاثیر آن بر سازمان ها به یکی از موضوعات اصلی در رفتار سازمانی تبدیل شده است. معلمی یکی از مشاغل پر استرسی است. اگرچه فرسودگی شغلی می تواند در همه مشاغل وجود داشته باشد، اما سطوح بالایی از فرسودگی شغلی در مشاغلی مانند تدریس با سطوح بالایی از تعامل اجتماعی تجربه شده است و یافته های تحقیق نشان می دهد که معلمان دارای سطوح بالایی از فرسودگی هستند. محققان دریافتند که معلمان بالاترین میزان فرسودگی شغلی را داشتند. معلمان با سطح آگاهی اجتماعی پایین و معلمان نامناسب اجتماعی درجه بالایی از فرسودگی شغلی را تجربه می کنند و بحث های اخیر نشان می دهد که معلمان به ویژه در دوره متوسطه درجات مختلفی از فرسودگی شغلی دارند و فرسودگی شغلی آنها تحت تاثیر عوامل درونی و بیرونی قرار دارد. فرسودگی شغلی حالتی از فرسودگی جسمی، عاطفی و ذهنی است که به دنبال افزایش نگرش های منفی کاری و از دست دادن احساسات و علایق می آید. کاهش انگیزه کار ، نارضایتی ، عقب نشینی روانی و خستگی عاطفی علائم فرسودگی شغلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی مفهوم فرسودگی شغلی، پیامدهای آن، وابستگی آن به فرهنگ سازمانی و راهکاری پیش گیری از آن است.

شغل معلمی، فرهنگ سازمانی، سلامت سازمانی، فرسودگی شغلی