منطقه گرایی انرژی؛ مطالعه موردی مدیترانه شرقی
عنوان مقاله: منطقه گرایی انرژی؛ مطالعه موردی مدیترانه شرقی
شناسه ملی مقاله: JR_JPG-7-2_003
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JPG-7-2_003
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدرضا مجیدی - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
بهرام امیراحمدیان - استادیار گروه مطالعات روسیه، واحد جهان، دانشگاه مطالعات تهران، تهران، ایران
سیدمحمود حسینی - دانشجو دکتری علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
محمدرضا مجیدی - دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
بهرام امیراحمدیان - استادیار گروه مطالعات روسیه، واحد جهان، دانشگاه مطالعات تهران، تهران، ایران
سیدمحمود حسینی - دانشجو دکتری علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کشف ذخایر گاز، تاثیر قابل ملاحظهای بر موازنه اقتصادی، ژئوپلیتیکی و سیاسی در منطقه مدیترانه شرقی داشته است. توسعه میادین و انگیزه بازیگران دولتی برای استخراج و صادرات احتمالی باعث شده تا منطقه انرژی در مدیترانه شرقی شکل بگیرد. اگرچه در نظریات کلاسیک منطقهگرایی، تشکیل منطقه با قرابت جغرافیایی و انگیزه امنیتی بازیگران دولتی گره خورده و عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بهعنوان عناصر وابسته و فرعی در نظر گرفته میشوند اما در این پژوهش تلاش شده تا عامل انرژی را بهمثابه عاملی مستقل در شکلگیری منطقه در نظر گرفته شود. این مساله باعث شده تا نقش بازیگران و عوامل دیگری در نظم منطقهای مدیترانه شرقی مورد تاکید واقع شود. سوال اصلی مقاله آن است که فاکتورها و عوامل دخیل در شکلگیری یک منطقه انرژی کدامند و چه تاثیری روی امنیت و نظم منطقهای به ویژه در منطقه مدیترانه شرقی داشتهاند؟ فرضیه این مقاله آن است اکتشاف انرژی و ظهور منطقه انرژی در مدیترانه شرقی باعث شده تا بازیگران مختلفی از جمله بازار، شرکتها و تنظیم کنندههای ملی و بینالمللی با فشار روی دولتهای منطقه از درگیریها و منازعات مستقیم ژئوپلیتیک جلوگیری کرده و بسترهای همکاری و به تعبیر بهتر رقابت غیر مستقیم را فراهم آوردند.
کلمات کلیدی: منطقه گرایی, منطقه ای شدن, مدیترانه شرقی, تنظیم کننده ها
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1633789/