نگاهی بر خلاقیت در شیوه های تدریس

تدریس یکی ابزارهای مهم یادگیری است که با به کارگیری روش های نوین تدریس میتوان یادگیری را تسهیل نمود . البته هیچ یک از روشهای تدریس فی نفسه خوب یابد نیستند، بلکه نحوه و شرایط استفاده از آنهاست که باعث قوت یا ضعفشان می شود. لذا معلم باید با توجه به هدف های آموزشی، محتوای تدریس، نیازها و علالایق دانش آموزان، امکانات موجود (زمان، فضا، وسایل و...)، تراکم دانش آموزی و... مناسب ترین شیوه را برای یک تدریس مطلوب انتخاب کند. آموزش یکی از مسائل بسیار مهم نظام های تعلیم و تربیت است. منظور از آموزش، فرآیند دو سویه یاددهی یادگیری اطلاعات، مهارت ها و نگرشهای مثبت درباره موضوعی است که متناسب با گروه سنی خاص و در شرایط زمانی معین به اجرا در آمده است. راهبرد اصلی آموزش مدرن باید بر فعالیت مستقل دانش آموز، سازماندهی محیط های خودآموز و آموزش تجربی و عملی متمرکز باشد، جایی که دانش آموزان حق انتخاب داشته باشند و بتوانند از ابتکار عمل استفاده کنند و همچنین برنامه های آموزشی انعطاف پذیر که دانش آموزان بتوانند در آن کار کنند. یک ریتم راحت امروز، ما باید در مورد استفاده از روش های تعاملی آموزش صحبت کنیم که علاقه به این حرفه را تشویق می کند. ترویج کسب کارآمد مواد آموزشی؛ شکل گیری الگوهای رفتاری ایجاد انگیزه، قدرت، دانش، روحیه تیمی و آزادی بیان؛ و مهمتر از همه، کمک به شایستگی های پیچیده متخصصان آینده. ما مروری بر روش های آموزشی مدرنی خواهیم داشت که در ادبیات علمی و روش شناختی رایج ترین هستند و پتانسیل تشکیل شایستگی های متخصصان آینده را دارند. آموزش، مطالعه موردی، مدل سازی رفتاری، بازخورد همسالان، پروژه بازی، بازی استعاره، داستان سرایی، روش های یادگیری سبد و عمل - و پتانسیل آنها در آموزش حرفه ای - به اختصار توضیح داده شده است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، آموزش ، نوآوری ، خلاقیت ، شیوه های تدریس