قابلیت ۴ گونه از هالوفیت های دریاچه ارومیه در پالایش نمک خاک های شور

در این تحقیق، قابلیت جذب نمک ۴ گونه Salsola dendroides، Sa.nitraria، Sa.iberica وHalocnemum strobilaceum در رویشگاه های شور اطراف دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور نمونه های خاک از دو عمق ۰-۱۵ و ۱۵-۳۰ سانتی متر در داخل لکه های اکولوژیک گیاهی و همچنین خاک لخت اطراف این لکه ها برداشت شد. مقایسه میانگین مقادیر کاتیون های محلول نشان دهنده اثر معنی دار هالوفیت ها در کاهش مقادیر سدیم (۰۱/۰< P)، کلسیم و منیزیم (۰۵/۰< P) در عمق اول پروفیل خاک بود. اما در عمق دوم که کمتر تحت تاثیر ریشه دوانی گیاهان بود اختلاف معنی داری از نظر مقادیر این کاتیون ها در خاک داخل لکه ها و اطراف لکه های گیاهی مشاهده نشد. همچنین میزان جذب عناصر Mg۲+، Cl-، Ca۲+، Na+ و K+توسط بیوماس زمینی و هوایی این گونه ها بررسی شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین این عناصر نشان داد که گونه های  Sa. nitrariaو Ha. strobilaceum بیشترین میزان منیزیم و کلر را در هر گرم از وزن خشک بیوماس هوایی خود انباشته کرده بودند. همچنین از نظر جذب سدیم، اختلاف معنی داری بین گونه های مورد بررسی مشاهده نشد. البته با مقایسه میزان این عناصر در بافت ریشه دو گونه ای که بیشترین انباشت عناصر شور کننده را در بیوماس هوایی خود داشتند، گونه ای که میزان کمتری از این عناصر را در بافت ریشه خود نگهداشته بود، به عنوان گونه با بالاترین قابلیت نمک زدایی از خاک معرفی شد. از این رو گونهHa. strobilaceum بیشترین قابلیت جذب نمک از طریق ریشه و پالایش نمک از خاک در مقایسه با سایر گونه های مورد بررسی را دارد و کشت آن برای اصلاح خاک و تولید علوفه در اراضی شور توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

دریاچه ارومیه ، هالوفیت ، خاک شور ، گیاه پالایی ، عناصر محلول