فرنوش خراسانی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا - برنامه ریزی گردشگری، دانشگاه آزاد اسلا
امیر گندمکار - استادیار و رئیس دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

جزیره قشم از شمال به شهر بندرعباس، مرکز بخش خمیر و قسمتى از شهرستان بندر لنگه، از شمال شرقى به جزیره ى هرمز، از شرق به جزیره ى لارک، از جنوب به جزیره ى هنگام و از جنوب غربى به جزایر تنب بزرگ و کوچک و ابوموسى محدود مى گردد. به منظور توسعه ی گردشگری در این منطقه می بایست زمان ها و مکان های مناسب جهت حضور گردشگران در منطقه مشخص شود . یکی از مهم ترین نیازهای گردشگران آگا هی از وضعیت اقلیمی و زمان های م ساعد برای گردشگری است . دراین پژوهش با استفاده ازشاخص اقلیم گردشگری (TCI) میکزکوفسکی( 1985 )و همچنین با استفاده از توانایی های GIS در میان یابی، تعمیم داده های نقطه ای به پهنه ای و ترکیب نقشه ها ،زمان ها و مکان های مناسب جهت حضور گردشگران در جزیره قشم مشخص ش ده است . این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگری با اس تفاده از پارامتر های میانگین حداکثرماهانه دمای روزانه، میانگین دمای روزانه، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی روزانه، بارش (mm) کل ساعات آفتابی و سرعت باد مورد ارزیابی قرار می دهد . نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در جزیره قشم در ماه های فوریه(بهمن) و نوامبر (آبان) و دسامبر (آذر) بهترین شرایط را برای حضورگردشگران داردوپس ازآن آوریل (فروردین ) وژانویه (دی) و مارس (اسفند) قراردارندو ژوئن (خرداد) وجولای(تیر)و آگوست (مرداد)و سپتام بر( شهریور ) نیز بدترین شرایط را برای حضور گردشگران دارنداز نظر پراکندگی مکانی تقریبا در تمام نقاط جزیره یکسان است.

شاخص اقلیم آسایش گردشگری، گردشگری ، آسایش حرارتی، جزیره قشم