اسدالله دیوسالار - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور ساری
فرشته رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور سار
محمود عیوضلو - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور سار

امروزه گردشگری با توجه به دامنه تقاضا و نیاز فضاهای جغرافیائی، روبه توسعه بوده و از اهمیت و جاذبه خاص برخوردار است. صنعت گردشگری در ده ههای اخیر پارافراتر گذاشته و وارد عرصه های جدیدتری همچون به کارگیری و بهر همندی از توانایی های ژئوتوریسم شده است. ژئوگردشگری به عنوان واژه ی نو و بدیع نقش واهمیت صنعت گردشگری را بیش از پیش در هر کشوری توسعه داده و تمامی کشورها سعی برآن دارند تا از این صنعت حداکثر بهره برداری لازم راداشته باشند، در این میان کشور ایران عل یرغم برخوداری از توان مندی های بسیارقابل توجه تاکنون نتوانسته است، آنچنان که باید و شاید بهره گیری لازم را از این صنعت داشته باشد. از این رو دراین مقاله قصد آن داریم با نگاهی به تجربیات جهانی در خصوص برنامه ریزی و مدیریت ژئوتوریسم راهکارهایی اساسی برای دستیابی به توسعه پایدار زمین گردشگری برداریم. این پژوهش به صورت توصیفی به سامان رسیده است و به لحاظ ماهیت نظری کاربردی مباحث مطرح شده از روش مطالعات کتابخان های و اسنادی استفاده شده است و با این شیوه اطلاعات موردنظر فی شبرداری و جمع آوری گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهند با تعمق به چالش ها و آسیب هایی که در توسعه صنعت اکوتوریسم مطرح است اتخاذ نگرش سیستمی در صنعت اکوتوریسم می تواند زمینه ساز پویایی و پایایی زمین گردشگری و طبیعت گردی شود.

ژئوتوریسم، تجربیات جهانی، برنامه ریزی، توسعه پایدار