تعادل شیمیایی و فازی در فرایند استریفیکاسیون استیک اسید با اتانول در حضور دی اکسیدکربن فوق بحرانی

سیالات فوق بحرانی به خاطر دارابودن طبیعت قابل تنظیمشان کاربردهای بسیاری در استخراج و فرایندهای واکنشی و جداسازی دارند. ازآنجایی که کاربردهای سیالات فوق بحرانی در حال افزایش و استفاده از آن ها در حال تجاری شدن است، فهم بنیانی رفتار فازی این سیالات نیز مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. با توجه به دشواری و هزینه بر بودن اندازه گیری های تجربی، با استفاده از مدل های ترمودینامیکی می توان تعداد داده های آزمایشگاهی موردنیاز را برای یک مسئله موردطراحی مشخص کاهش داد. در پژوهش حاضر از مدل های درجه سوم معادلات حالت به همراه قوانین اختلاط استاندارد واندروالس استفاده شده و با استفاده از داده های بحرانی مواد، تعادل فازی و شیمیایی برای فرایند استریفیکاسیون استیک اسید با اتانول در حضور CO۲ فوق بحرانی مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به نتایج می توان گفت که هر دو مدل SRK و PR برای پیش بینی فرایند شامل CO۲ فوق بحرانی به خوبی عمل نموده اند. هر دو مدل وجود دو فاز مایع و گاز نسبتا متراکم را در شرایط موردبررسی ۳۳۳K و bar ۵۸/۶ پیش بینی نموده اند که با نتایج تجربی کاملا مطابقت دارد. مقادیر ثابت تعادلی به دست آمده توسط هر دو مدل در دو دما نیز در بیشترین حالت ۴درصد با مقادیر تجربی اختلاف داشته اند.

کلیدواژه ها:

تعادل شیمیایی ، تعادل فازی ، استریفیکاسیون ، استیک اسید ، اتانول ، دی اکسیدکربن فوق بحرانی