تحلیل اثربخشی محیط آموزش الکترونیکی برای دانش آموزان استثنایی شهر تهران

آموزش الکترونیکی بعنوان یک شیوه آموزشی با ایجاد امکان یادگیری فارغ از زمان و مکان و ارائه قابلیت های متنوع به یادگیری بهتر و پایدارتر و مستقل دانش آموزان کمک می کند. با این فرض، سوال مطالعه حاضر این است که اثربخشی این شیوه آموزشی برای دانش آموزان با نیازهای ویژه چگونه است؟ از طرفی، برای تحدید این پرسش کلی تمرکز بر تحلیل اثربخشی فرایندهای آموزشی سامانه آموزش الکترونیکی شاد قرار گرفت. برای این منظور با روش پیمایش و طراحی یک چک لیست محقق ساخته به گردآوری و تحلیل آماری (توصیفی و استنباطی) دیدگاه های ۳۹۰ نفر بعنوان نمونه از سه جامعه درگیر با موضوع تحقیق یعنی والدین، معلمان، و متخصصان تعلیم و تربیت کودکان استثنایی شهر تهران پرداخته شد. نتایج حاکی از اثربخشی نامطلوب (پایین تر از حد متوسط) در تمامی ابعاد آموزشی شامل تدریس اثربخش، شخصی سازی جریان آموزش، محتوای آموزشی زمینه مند، ابزارهای آموزشی متناسب و ارزشیابی آموزشی هدفمند دارد. این بدین معنی است که فرایندهای آموزشی ظاهر شده در سامانه آموزش الکترونیکی شاد اثربخشی بسیار پایینی برای دانش آموزان با نیازهای ویژه به همراه داشته است. در نتیجه لازم است طراحی و سازماندهی آموزشی این سامانه در تناسب با نیازهای این گروه از دانش آموزان مورد بازبینی عوامل درگیر با آن یعنی سیاست گذاران و مدیران آموزشی، معلمان کودکان استثنایی، و تکنولوژیست های آموزشی واقع شود.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، سیستم های مدیریت یادگیری الکترونیکی ، سامانه آموزشی شاد ، دانش آموزان استثنایی