بررسی اثربخشی اجتماعی آموزش الکترونیکی مبتنی بر سامانه شاد برای دانش آموزان ابتدایی (مورد: دانش آموزان با نیازهای ویژه شهر تهران)

سیستم مدیریت یادگیری الکترونیکی مجموعه ای از فرآیندها و قابلیتهای سخت و نرم است که عوامل آموزشی (مدیران، استادان، دانشجویان و..) را قادر می سازد تا دوره ها و دروس آموزش مجازی متناسب با نیازهای خود را در آن طراحی و اجرا نمایند و از این طریق اثربخشی موقعیت یادگیری را در ابعاد مختلف به ویژه منظرهای اجتماعی بهبود دهند. بنابراین، تحلیل اثربخشی و توسعه مستمر این سیستم ها در سطوح مختلف نظام های آموزشی از اولویت های اساسی مطالعات آموزشی به شمار می رود گرچه این اولویت به طور خاص در حیطه مطالعات آموزش و پرورش استنثایی مورد کم توجهی واقع شده است. از این روی، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی اجتماعی آموزش الکترونیکی مبتنی بر سامانه شاد برای دانش آموزان با نیازهای ویژه بود. بدین منظور با روش پیمایش و طراحی یک چک لیست محقق ساخته به گردآوری و تحلیل آماری (توصیفی و استنباطی) دیدگاه های ۳۹۰ نفر نمونه پاسخگو از سه جامعه درگیر با موضوع تحقیق یعنی والدین، معلمان، و متخصصان تعلیم و تربیت استثنایی شهر تهران پرداخته شد. نتایج حاکی از اثربخشی نامطلوب سامانه شاد (پایین تر از حد متوسط) در تمامی ابعاد اجتماعی شامل خودتنظیم گری، سازگاری اجتماعی، و جامعه پذیری دارد. این بدین معنی است که کارکردهای اجتماعی آموزش الکترونیکی مبتنی بر سامانه شاد برای دانش آموزان با نیازهای ویژه از منظر تمامی گروه های پاسخگو در حد ضعیفی تحقق یافته است.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، سیستم های مدیریت یادگیری الکترونیکی ، سامانه آموزشی شاد ، دانش آموزان استثنایی