بررسی نقش انعطاف پذیری شناختی و خودشفقتی در پیشبینی رضایت زناشویی زنان متاهل شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش انعطافپذیری شناختی و خودشفقتی در پیشبینی رضایت زناشویی زنان متاهل شهر تهران بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به کلینیک خانواده ایرانی در سه ماه ه اول سال ۱۴۰۱ به تعداد حدودی ۲۰۰ نفر بود. نمونه آماری با استفاده از فرمول گرین ۱۵۵ (۱۹۹۱) نفر به صورت تصادفی انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، خودشفقتی نف (۲۰۰۳) و رضایت زناشویی اولسون، فورنیر، دراکمن، مک کوبین و بارنس (۱۹۸۹) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده های مربوط به این فرضیه با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیری به روش گام به گام نشان داد که انعطاف پذیریشناختی و خودشفقتی در مجموع توانست ۲۳ درصد از واریانس متغیر ملاک یعنی رضایت زناشویی را پیش بینی کند ۰/۰۱).(p< نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد که بین انعطاف پذیری شناختی و رضایت زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین مولفه های ادراک کنترل پذیری و رضایت در سطح %۹۹ و بین ادراک گزینه های مختلف و رضایت زناشویی در سطح %۹۵ رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین خودشفقتی و رضایتزناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نهایتا، بین مولفه های مهربانی با خود و رضایت زناشویی، بین اشتراکات انسانی و رضایت زناشویی در سطح %۹۹ و بین بهوشیاری و رضایت در سطح %۹۵ رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بنابراین نتایجبیانگر این است که انعطاف پذیری شناختی و خودشفقتی از جمله مولفه های تاثیر گذار بر رضایت زناشویی است.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری شناختی ، خودشفقتی ، رضایت زناشویی.