سامان تروند - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی یاسوج

موضوع: زوج ها باید راه های جدید برقراری ارتباط با یکدیگر را فراگیرند و فرضیات اساسی پیوند دهنده خود و همسرشان را عوض کنند. زمانی که زوج ها در انجام این امر شکست می خوردند، صمیمیت و تعهد متقابل گسسته و دلزدگی زناشویی ایجاد می شود. در این زمان باید اساس صمیمیت زوج ها اصلاح شود. اصلاح صمیمیت نیازمند بررسی پویایی های درون فردی و بین فردی است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر کاهش تعارض زناشویی و دلزدگی زناشویی زوجین انجام شده است.روش تحقیق: پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون با پیگیری یک ماهه بود.یافته ها: نتایج حاکی از اثربخشی زوج درمانی کوتاه مدت بر کاهش تعارضات زناشویی، و افزایش سازگاری زوجین متقاضی طلاق بود. به عبارت دیگر سازگاری زناشویی زوجینی که زوج درمانی کوتاه مدت راه حل مدار را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل که هیچگونه درمانی را دریافت نکرده بودند به طور معنیداری افزایش یافته و تعارضات زناشویی آنان نیز کاهش معنیداری پیدا کرده بود.نتیجه گیری: زوج درمانی کوتاه مدت راه حل مدار بر کاهش تعارضات در بین زوجین شهر یاسوج در فاصله زمانی بین سال های ۱۴۰۰-۱۳۹۵ موثر است.

اثربخشی زوج درمانی، یاسوج، تعارضات زوجین، راه حل کوتاه مدت