تاثیر ورزش بر سلامت روان و شادکامی دانشجویان پسر غیرورزشکار دانشگاه شهر شاهرود

هدف: این پژوهش از نظر اهمیت به تاثیر ورزش بر سلامت روان و شادکامی پسران دانشجوی غیرورزشکار شاهرود پرداخته است.روش کار: جامعه آماری تحقیق شامل ۱۰۰۰ نفر و نمونه تحقیق شامل ۶۰ نفر دانشجوی پسر غیر ورزشکار بوده که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. روش تحقیق، نیمه تجربی است، به منظور ارزیابی سطح سلامت روان و شادکامی از پرسشنامه های سلامت روان و شادکامی به روش پیش آزمون و پس آزمون، قبل از تمرین هوازی و بعد از تمرینات هوازی اطلاعات جمع آوری شد. ابزار پژوهش در این تحقیق پرسشنامه سلامت روان (GHQ) با ۲۸ آیتم و پرسشنامه شادکامی آکسفورد ( OHQ) با ۲۹ آیتم است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده گردید.یافته ها: نتایج یافته ها نشان داد که بین سلامت روان و شادکامی قبل و بعد از تمرینات ورزشی هوازی تفاوت معنادار آماری در سطح کمتراز (۰/۰۵) مشاهده شد.نتیجه گیری: ورزش و فعالیتهای بدنی یک رفتار ارتقاء سلامت روان و جسم است تئوری رفتار برنامه ریزی شده چارچوب مفیدیبرای درک رفتار سالم و شادکامی بوده سلامت روانی و شادکامی متغیرهایی هستند که با عملکرد ورزشی ارتباط نزدیکی دارند.

کلیدواژه ها:

ورزش ، سلامت روان ، شادکامی ، غیرورزشکار ، شاهرود