محمد بهرامی - دانشجو، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
فاطمه راثی - دانشجو، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
شیلا سلیمانی - دانشجو، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
پردیس نیک منش - دانشجو، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
فیروز امانی - دانشیار آمار زیستی، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
محمد صاحبقران فرد - مدرس روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران

یکی از دلایل مهم توسعه کشورها، توجه دولت ها به تربیت نیروی انسانی برگزیده از نظر استعداد، خلاقیت و منابع معنوی است. اصلی ترین نتیجه تقارن سلامتی جسمانی و روانی، داشتن جامعه ای شکوفا با آینده ای روشن است. اما واقعیت انکارناپذیر این است که سرمایه گذاری بدون توجه به بهداشت روانی جامعه به ویژه دانشجویان انتظارات را برآورده نمی سازد. ورود به دانشگاه با بروز تغییرات زیادی در روابط اجتماعی و انسانی همراه است. در چنین شرایطی که اغلب با فشار و نگرانی همراه است، عملکرد و بازدهی افراد تحت تاثیر قرار می گیرد. دانشجویان گروه پزشکی ضمن داشتن مشکلات سایر دانشجویان، مشکلات خاص خود از جمله فشارهای روحی و روانی محیط (بیمارستان و ...)، عدم اطمینان از آینده شغلی روشن را نیز دارند و به همین دلیل، به نظر می رسد بیشتر از سایر دانشجویان در خطر از دست دادن سلامت روانی هستند. برای انجام این طرح پژوهشی از آزمون ۲۸ سوالی GHQ به منظور تعیین میزان سلامت روان و از تعدادی سوال دموگرافیک استفاده گردید. هرچند طبق مطالعه ما، وضعیت سلامت روان دانشجویان در حالت خیلی بد نبود، ولی در موقعیت عالی و مناسب نیز قرار نداشت. یافته های حاصل نشان داد سلامت روان دانشجویان در بسیاری از موارد، در معرض آسیب قرار گرفته است که این موضوع نیاز به بررسی و یافتن راهکارهای مناسب دارد. بین نمره سلامت روان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل و مواردی مانند جنسیت (P=۰.۰۲۲)، میزان علاقه به رشته تحصیلی (P=۰.۰۰)، میزان ورزش در هفته (P=۰.۰۱۲) و ... ارتباط معنادار مشاهده گردید. همچنین بین سلامت روان و سن (P=۰.۱۹۹)، شاخص توده بدنی (P=۰.۷۴۸) و رشته تحصیلی (P=۰.۹۷۶) ارتباط معناداری مشاهده نشد. بنابراین، با توجه به اهمیت سلامت روان و تاثیر آن بر عملکردها و تصمیمات و زندگی افراد، لازم است که سازوکارها و برنامه ریزی های لازم به منظور بهبود روحیه افراد صورت بگیرد.

سلامت روان، GHQ، علوم پزشکی، دانشجو، روانشناسی