نگرش افراد نسبت به عوامل مرتبط با فرزند آوری در ایران

مقدمه : اولین هسته زندگی اجتماعی بشر، از خانواده شروع می شود. فرزند آوری در فرهنگ ایرانی اسلامی یک ارزش محسوبمی شود. تغییرات ارزشی و نگرشی به وجود آمده در جامعه ایران در طول چند دهه گذشته، تاثیر زیادی بر تصمیم ها و کنشهای باروری خانواده ها به ویژه زنان گذاشته است. با توجه به ضرورت موضوع فرزند آوری، هدف از مطالعه حاضر، بررسی عواملمرتبط با فرزند آوری در ایران است.روش جست وجو: مطالعه حاضر از دسته مطالعات مروری می باشد که در سال ۱۴۰۱ با جستجوی مقالات چاپ شده در موردعوامل مرتبط با فرزند آوری در ایران در پایگاه های بین المللی معتبر انجام شد. کلید واژه های باروری، تمایل، فرزند آوری وایران در جستجوی مقالات مرتبط بکار برده شد و تعداد ۸ مقاله کامل و تعداد ۱۰ چکیده مقاله که یافته های آن در راستایمطالعه حاضر بود مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها : مهمترین دلیل تمایل به فرزند آوری، علاقه فطری افراد به کسب جایگاه و نقش والدی و مهمترین دلیل عدم تمایل،مشکلات اقتصادی آنها در داشتن فرزندان بیشتر است. عواملی مانند سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی،نگرش و شغل والدین، دینداری، قومیت، محل سکونت، سن ازدواج، مشکل خانواده در تربیت و آموزش فرزندان، بیماری والدینو دسترسی به روش های بیشگیری از بارداری از عوامل مرتبط با فرزند آوری در ایران است. نسل جدید، فرزند آوری را مخلآسایش، گران قیمت و پرهزینه میداند و با توجه به این که والدین، خواسته های خود را از لحاظ عواطف در فرزندان نمی یابند،تمایلی برای فرزند آوری بیشتر ندارند. گرایش به داشتن فرزند کمتر نشانه آن است که زنان به کشف های جدیدی دست یافتهاند؛ از جمله آن که از محیط های کوچک خانوادگی شان بیرون آمده اند، تحصیل می کنند، در مناسبات اجتماعی شرکت یافتهو در همه عرصه ها فعالاند و البته قصد دارند تا برای فرزندان کمترخود مادران بهتری هم بشوند.نتیجه گیری: موانع و تسهیل کننده های مختلفی بر فرزند آوری اثر گذار است.هرگونه برنامه عملی برای جلوگیری از کاهشباروری باید معطوف به اشتغال، خانواده و کیفیت زندگی باشد. همچنین ترویج و تبلیغ لذت پدر و مادر شدن، میتواند مفیدواقع شود.

کلیدواژه ها:

باروری ، تمایل ، فرزند آوری ، ایران