کورش بهنام فر - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
فرهنگ قصریانی - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایران
محمد فیاض - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایران
رجبعلی محمدی - محقق بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران

گندمیان پایا جزو مهم ترین گونه های مرتعی در مناطق گرمسیری می باشند. گونه خورنال (Cenchrus ciliaris) یکی از گندمیان علوفه ای چندساله مرتعی است که با بهره مندی از فتوسنتز نوع C۴ که مختص مناطق گرم بوده دارای سازگاری بسیار بالایی در مراتع استان خوزستان رویش دارد. تنوع در رویشگاه های این گونه موجب بروز تفاوت هایی در فنوتیپ و عملکرد علوفه اکوتیپ های آن شده است. جهت اجرای این پروژه ابتدا با بررسی آدرس های هرباریومی و پیمایش های صحرایی رویشگاه های گونه سنکروس در استان خوزستان مشخص شد. سپس در زمان مناسب  بذر ۱۳ جمعیت شناسایی شده از رویشگاه های مختلف استان برداشت و اقدام به کشت آنها در ایستگاه تحقیقاتی باغملک شد و به مدت سه سال پس از استقرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. بین جمعیت های مورد بررسی از نظر عملکرد علوفه خشک، ارتفاع بوته و تعداد پنجه اختلاف معنی دار مشاهده شد. برترین جمعیت از گونه ciliaris Cenchrus مربوط به جمعیت جمع آوری شده از منطقه شوشتر- چم کنار با میانگین عملکرد حدود ۲۲۰ گرم علوفه خشک در مترمربع با تعداد۱۳۰ پنجه در بوته و ارتفاع ۵۵ سانتی متر در سال سوم پس از استقرار بود. بین جمعیت های مورد بررسی اختلافات ظاهری از نظر فرم رویشی مشاهده شد به طوری که جمعیت منطقه شوشتر- چم کنار کاملا افراشته بود در حالی که جمعیت جمع آوری شده از منطقه بهبهان حوزه چاه مارین کاملا  گسترده بر سطح زمین بود.

علوفه خشک, پنجه, فرم رویشی, ارتفاع بوته, جمعیت, ciliaris Cenchrus