فرح نژادبالی - کارمند آموزش و پرورش شهرستان اندیکا

عدالت آموزشی همواره کانون توجه متخصصان تعلیم و تربیت بوده است. رشد نظریات فلسفی و آموزشی جدید نیز، به امکان تحقق بیشتر عدالت آموزشی کمک کرده است، بر این اساس؛ هدف از این مقاله بررسی جایگاه عدالت آموزشی و عدالت تربیتی در خلق فرصت های برابر آموزشی بوده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، عدالت آموزشی را درفرصت های برابر مورد مداق قرار می دهد. اندکی تامل در این خصوص، اهمیت و ضرورت فرصتهای برابر یادگیری را روشن میکند، سرمایه های مادی مانند ساختمانها و دستگاهها و ماشین آلات، در طول زمان مستهلک شده، از بین میروند و به همین جهت اطلاق سرمایه به آنها تنها در مدتی کوتاه که عمر آنهاست، مصداق دارد، در حالی که منابع انسانی آموزش دیده و متعهد در عین حالی که اساسی ترین عامل ایجاد خودکفایی است، سرمایه ای است که عمر بیشتری دارد و در طول زمان نه تنها مستهلک نمیشود، بلکه بارورتر شده و اطلاعات و کاردانی خود را در صورت وجود سیستمهای صحیح و زمینه سازی لازم در سطح جامعه، بخصوص در عرصههای تولید به افراد دیگر منتقل می کنند و در واقع سرمایه ساز می گردند.

عدالت آموزشی،عدالت تربیتی؛ فرصت های برابر آموزشی