محمدجواد علی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ،موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز
سلما حائری - پژوهشگر دکتری، هیات علمی موسسه آموزش عالی آپادانا،شیراز

گرمخانه واژه ای است که ناخودآگاه ما را به یاد بی خانمانی می اندازد ، اما از دیدگاه وسیع تر روش برخورد با یک پاندمی بزرگ در دنیای معاصر است . روشی که در صورت توجه نهادهای دولتی یا گروه های اجتماعی ، باعث کم شدن بخش بزرگی از آسیب های اجتماعی می شود. قسمت مبهم موضوع گرمخانه را می توان در تاثیر معماری بر رابطه استفاده کنندگان این مکان و اجتماع و پدیده های اجتماعی و تاثیر آن بر افزایش امید به زندگی این افراد و از همه مهم تر پاسخ معماری به پدیده بی خانمانی در دنیای مدرن اشاره و مورد بررسی قرار داد .خلاء موجود در دهه های اخیردر جامعه ما به دلیل افزایش تعداد این افراد به دلایل مختلفی مانند اعتیاد، فقر،کارتن خوابی و.. نبود فضای معمارانه ی متناسب با نیاز این بخش از اجتماع است . بی خانمانی پدیده پیجیده است و بسیاری از عناصر و عوامل در شکل گیری آن تاثیر دارد . به نظر می رسد این پدیده در به وجود اوردن تعدادی از اسیب های اجتماعی دخیل است . در این پژوهش ، ابتدا به بررسی پژوهشهای انجام شده می پردازیم و بعد مسایل طراحی گرم خانه در راستای بهبود کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی را مورد کاوش قرار میدهیم .اطلاعات به دست همده در این پژوهش به صورت کیفیاست و بر پایه یافته های کتابخانه ای و اینترنتی و مشاهده و مصاحبه با افراد بی خانمان و مسئولین و تصویربرداری بوده است . در این پژوهش با توجه به بی توجهی به افراد بی خانمان در جامعه امروز ما و با اشراف بر کلیه ی جهات موضوع طراحی صورت می گیرد.

گرم خانه ، بی خانمان ، آسیب اجتماعی ، امید به زندگی