اثرات پارامترهای مختلف در خانواده های باهوش در سیستم های آموزشی

آموزش دانش آموزان در تمام دوره ها به منظور تغییر رفتار، افکار، نگرش ها و مهارت های آنان صورت می گیرد سرانجام به صورت پیشرفت و عملکرد تحصیلی و روابط دوستانه تر، کم تنش تر و قدرت تسلط بر دامنه رفتاری دانش آموزان سنجیده می شود. ازسوی دیگر ازجمله مهم ترین نگرانی های مسئولان، صاحب نظران تعلیم و تربیت و خانواده های دانش آموزان، عملکرد تحصیلی و اجتماعی مطلوب است. بنا بر این با توجه به عواملی که بر روی شخصیت، خانواده و خودنظم بخشی دانش آموزان تاثیر دارند، مطالعه این عوامل اهمیت ویژه ای دارد. زیرا این مفاهیم ابعاد گسترده ای دارند که هم عوامل محیطی و هم عوامل درون فردی را شامل می شوند. یکی از این ابعاد فردی شخصیت است، شخصیت الگوهای معین و مشخص تفکر هیجان و رفتار است که سبک شخصی فرد را در تعامل با محیط مادی و اجتماعی رقم می زند. رشد شخصیت انسان دربرگیرنده تمام مراحل تحول می باشد و نوجوانی یک مرحله از این تحول روانی اجتماعی محسوب می شود که بین کودکی و بزرگسالی قرار دارد. نوجوانی در وهله اول دگرگون شدن و تغییر یافتن است و در عین حال دوره شکل گیری شخصیت و مقابله با مسائل زندگی است، مهم ترین پدیده دوران نوجوانی متحول شدن شخصیت فرد است. طی این تحول شخصیت صفات و ویژگی های نوجوان بروز می یابد. یکی از این ویژگی هایی که در برخی نوجوانان وجود دارد تیز هوشی است.در سال های اخیر به تیز هوشی بصورت چند بعدی نگریسته شده است. در این ارتباط استرنبرگ سه نوع تیز هوشی تحلیلی، ترکیبی و عملی را مشخص کرده است. مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و اکتسابی در ایجاد تیزهوشی نقش دارند که مشخص نمودن سهم هر یک از عوامل دشوار است. نقش خانواده، مدرسه، گروه همسالان و جامعه در پرورش تیزهوشی بسیار مهم است. دانش آموزان تیزهوش از خودآگاهی، اعتماد به نفس بالایی برخوردارند و تفکر واگرا در آنها مشهود است. آنها بسیار با انگیزه هستند و از ظرفیت ذهنی بالایی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: سبک شخصیت ، سیستم آموزشی ، اجتماع ، تیزهوشی ، دانش آموز