بررسی اثر تراکم کاشت بر صفات کمی و کیفی ارقام آفتابگردان در کشت تأخیری

به منظور بررسی اثر تراکم کاشت بر صفات کمی و کیفی ارقام آفتابگردان در کشت تأخیری تحقیقی به صورت اسپلیت پلات در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل ارقام و تراکم کاشت در چهار تکرار در سال 1389 در ساری به اجراء در آمد. ارقام (آذرگل، فرخ، لاکومکا، مستر) به عنوان عامل اصلی و سه تراکم 10 و 8 و 6 بوته در متر مربع به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در ارقام، عملکرد دانه در هکتار در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد . به طوری که عملکرد دانه رقم فرخ در هکتار با 3500 کیلوگرم در هکتار بیشترین و رقم مستر با 2578 کیلوگرم در هکتار کمترین بود . درصد پوسته در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد . ه بطوری که درصد پوسته رقم فرخ با 40/17 درصد بیشترین و رقم مستر با 31/77 درصد کمترین بود. در سطوح تراکم عملکرد بیولوژیک در هکتار و در تک بوته به ترتیب در سطح احتمال پنج و یک درصد معنی دار شدند . اگر چه عملکرد بیولوژیک در تک گیاه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود با این وجود عملکرد بیولوژیک تک بوته در تراکم 10 بوته در متر مربع با 156/7 گرم در متر مربع کمترین و در تراکم 6 بوته در متر مربع بیشترین بود. درصد پوسته نیز در سطح پنج درصد معنی دار شد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، تراکم ، عملکرد دانه ، کشت تأخیری