پیش بینی رضایت مندی زناشویی بر مبنای حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه دانشجویان متاهل دانشگاه های شهر مشهد

طرحواره های ناسازگار اولیه به عنوان چارچوبی برای پردازش اطلاعات عمل می کند و واکنش های عاطفی افراد به موقعیت های زندگی و الگوی روابط بین فردی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. روابط زناشوئی نیز از تحت تاثیر طرحواره های ناسازگار اولیه قرار می گیرند. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت مندی زناشویی می باشد.به منظور دستیابی به هدف پژوهش، تعداد ۱۷۹ نفر دانشجوی متاهل از دانشگاه های مشهد، واحدهای دانشگاه آزاد مشهد (دانشکده علوم پایه، علوم انسانی) و از میان موسسات غیرانتفاعی (موسسه حکمت رضوی) و از میان دانشکده های دانشگاه فردوسی (دانشکده های علوم تربیتی، علوم پایه، الهیات، مهندسی و ادبیات) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحواره ناسازگار یانگ (۱۹۸۸) و رضایت مندی زناشویی انریچ (۱۹۸۹) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده های تحقیق نشان داد که حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه به طور معناداری با کاهش رضایت مندی زناشویی (رضایت زناشویی، ارتباطات، حل مساله به غیر از تحریف آرمانی) همراه است. هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که حوزه های طرد و بریدگی بهترین پیش بین کننده رضایت مندی زناشویی (۰/۰۰۱=r۲= ۰/۱۷،P) هستند. لذا بر این اساس رضایت مندی زناشویی را می توان بر اساس طرحواره های ناسازگار پیش بینی کرد و بر همین اساس پیشنهاد می شود اهمیت طرحواره ها در رضایت زناشوئی مورد ملاحظه درمانگران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Marital satisfaction ، domains of early maladaptive schema