احمد قضاتلو - عضو هیئت علمی پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران، کدپستی ۱۳۷-۱۴۶۶۵
شهلا آذرشین - نشریه مهندسی گاز ایران، انجمن مهندسی گاز ایران، تهران، ایران

در این تحقیق به منظور بهبود شاخص های اصلی فرایند تشکیل هیدرات از یک ساختار ترکیبی پیشنهادی استفاده شده که در سنتز و انتخاب ترکیبات آن یک مهندسی رفتار سطحی پیاده سازی شده است. زمینه اصلی این ساختار سورفکتانت SDBS است که به عنوان عامل محرکه فرایند انحلال انتخاب شده و در ساختار آن نانوذرات فلزی روی با هدف افزایش راندمان مرحله رشد و لایه پلیمری پلی استایرن با هدف حضور ایدئال و منفک نانوذرات و همچنین کنترل کف ایجادشده در سیستم وارد شده است. لایه پلیمری موردنظر ضمن اینکه قادر است میزان تولید کف و ناپایداری سیستم را در هنگام تجزیه گاز به طور قابل توجهی کاهش دهد، به عنوان یک پل ارتباطی گروه های عاملی کربوکسیل را جهت اتصال نانوذرات روی در کنار سورفکتانت ایجاد می کند. بدین ترتیب، لایه گذاری پلیمری برای سورفکتانت ها آن ها را برای کاربرد در مصارف صنعتی جهت ذخیره سازی و مخصوصا آزادسازی گاز از شکل هیدرات مستعد می کند. همچنین شواهد آزمایشگاهی دال بر آن است که استفاده از سیال عامل حاوی غلظت کمی از ساختار ترکیبی پیشنهادی این تحقیق می تواند زمان فرایند تشکیل هیدرات را تا یک چهارم کاهش داده و حجم ذخیره سازی گاز را نیز دو برابر کند. این نتایج در استفاده از این ساختار مهندسی شده در طیف صنعتی بسیار جذاب بوده که مقادیر آن پیشنهاد می شود.

هیدرات, سورفکتانت, پلی استایرن, نانوذرات, روی, القا, هسته زایی