مصطفی جعفری - دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، ایران
علیرضا بهروز سرند - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی ارومیه، ارومیه، ایران

انتشار فلر به دلیل تاثیرات قابل توجه زیست محیطی، مسئله مهمی در صنعت نفت و گاز است. یکی از رایج ترین روش های بهره بردن از گازهای فلر، تبدیل آن به محصولات باارزش نظیر بنزین و سایر محصولات است. فرایند تبدیل گاز فلر به بنزین (FGTG)، شامل پنج واحد است: ۱) واحد شیرین سازی گاز فلر، ۲) واحد بازیافت گوگرد، ۳) واحد تولید گاز سنتز، ۴) واحد سنتز متانول و ۵) واحد تبدیل متانول به بنزین. شبیه سازی آرایش های مختلف فرایند FGTG با هدف کاهش گازهای گلخانه ای، افزایش تولید محصولات و کاهش مصرف انرژی و آنالیز حساسیت پارامترهای عملیاتی موثر از اهداف مهم این پژوهش است. در آرایش های جدید پیشنهادی برای فرایند تبدیل گاز فلر به بنزین، به منظور کاهش گازهای گلخانه ای و همچنین افزایش تولید محصول، یک واحد ترکیبی غشایی- واکنش عکس شیفت با بخارآب (Membrane+RWGS) یا واحد واکنش عکس شیفت با بخارآب بدون جداسازی غشایی (RWGS) در کنار واحد FGTG پیشنهاد می شود و در نهایت، آرایش مدل پایه با این دو آرایش جدید مقایسه خواهند شد. با آنالیز حساسیت مشخص شد فرایند FGTG به همراه واحد Membrane+RWGS بیشترین تولید محصول و بیشترین مصرف انرژی را نسبت به سایر آرایش ها دارد.

گاز فلر, تبدیل متانول به بنزین, گازمایع, فرایند غشایی