کارایی علفکش نیکوسولفورون به همراه کولتیواسیون در مقایسه با علفکش آترازین و آلاکلر بررشد علف هرز سلمه و بر برخی صفات فنولوژیکی و عملکرد ذرت (S.C.704) در شرایط آب و هوایی شمال خوزستان

به کارگیری موثرترین روش کنترل علفهای هرز چه از نظر پایداری محیط زیست و چه از نظر افزایش عملکرد محصول زراعی و همچنین مقاومت علفهای هرز به علفکش ها ضروری است. بدین منظور آزمایشی در سال زراعی 1388 در منطقه عقیلی واقع در شمال خوزستان اجرا گردید. این آزمایش در قالب طرح کرت های خرد شده با پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار انجام شد. رقم مورد استفاده ذرت سینگل کراس 704 بود. 3 سطح کولتیواسیون، یکبار،دوبار و بدون کولتیواسیون به عنوان عامل اصلی و کنترل علف های هرز با علف کش د ر 4 سطح( فورام سولفورون، نیکوسولفورون، آترازین+ آلاکلر وشاهد) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد . نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین تیمارها از نظر صفات فنولوژیکی و عملکرد اقتصادی اختلاف معنیدار وجود داشت. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین کنترل علفهای هرزسلمه تره و به تعقیب آن بالاترین عملکرد به میزان 15/47 تن در هکتار متعلق به تیمار نیکوسولفورون + یک بار کولتیواسیون و کمترین عملکرد به میزان 10/56 تن در هکتار مربوط به تیمار آترازین+آلاکلر+یک بار کولتیواسیون بوده است.

کلیدواژه ها:

ذرت ، نیکوسولفورون ، علف هرز سلمه ، مدیریت تلفیقی علف هرز