نقش سبک تغذیه در پوسیدگی های دندانی: مروری بر پوسیدگی زایی موادغذاییمختلف

مقدمه: پوسیدگی دندانی یک بیماری عفونی ، قابل انتقال و متاثر از رژیم غذایی است که در صورت وجود سه فاکتوردندان مستعد، باکتری پوسیدگی زا و کربوهیدرات های قابل تخمیر ، روند پوسیدگی آغاز می شود . عامل تغذیه از عواملاصلی ایجاد پوسیدگی به شمار می آید . در این میان ، بیشترین نگرانی والدین در مورد مصرف قندها توسط کودکشان میباشد . اما باید توجه کرد که قندها و شیرین ها تنها مواد پوسیدگی زا نیستند و هم نوع ماده غذایی و هم نحوه مصرف آندر این روند موثر هستند. بنابر این تهیه یک تاریخچه از کل مواد ونحوه مصرف آنها توسط کودک در طول روز ضروری بهنظر می رسد. هدف از این بررسی ، مروری بر خاصیت پوسیدگی زایی مواد غذایی مختلف است.روش تحقیق: تمامی مقالات چاپ شده درمورد پتانسیل پوسیدگی زایی مواد غذایی مختلف در Pubmed در طی دهسال اخیر و همچنین کتب رفرنس مورد مطالعه قرار گرفتند.نتایج: برخی محققین درمطالعات خود، رابطه مستقیم و معناداری بین پوسیدگی و ساکاروز مشاهده نکردند و این به اینمعنا است که قند های ساده مانند ساکاروز تنها عامل پوسیدگی زا در تغذیه ما نیستند. شکل فیزیکی غذا، محتوای چربی وپروتئین غذا ، گیر ماده غذایی در محیط دهان ومدت زمان پاک شوندگی ، تعداد زمان مصرف و توالی مصرف غذاها ازعوامل مهم و تاثیر گذار هستند. کشمش، موز، چیپس و غلات صبحانه پوسیدگی زایی بیشتری نسبت به ساکاروز دارند .نان، بیسکوییت ، کیک ها و کلوچه ها ، شکلات ، بادام زمینی، مربا و ژله و ماست در رتبه های بعدی قرار دارند. سبزیجاتخام مانند کاهو ، خیار، کلم بروکلی و کرفس کمترین پوسیدگی زایی را دارند.

کلیدواژه ها:

تغذیه ، پوسیدگی دندانی ، گلوکوز