سمیه سادات میری لواسانی - استادیار حقوق بین الملل گروه حقوق دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محمد قربانزاده - استادیار حقوق بین الملل گروه حقوق دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
بهنام اکبری - دکترای حقوق بین الملل گروه حقوق دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

اختلاس به عنوان یکی از جرایم اقتصادی که به اعتماد عمومی نسبت به حاکمیت آسیب میزند همزمان با شکل گیری دولت و به خصوص از زمان تشکیل دولت - ملت از سال ۱۶۴۹ میلادی از سابقه برخوردار است. با توجه به تاثیر منفی آن بر همگرایی مردم و دولت و بر اقتصاد، به جهت مقابله با اختلاس در اسناد مختلف داخلی و بین المللی به آن اشاره شده است. با این حال، تفاوت هایی میان بسترهای داخلی و بین المللی مبارزه با اختلاس دیده میشوند، از جمله عدم جرم انگاری اختلاس در بخش خصوصی، عدم پیش بینی سازکار معاضدت های قضایی بین المللی در زمینه اختلاس، عدم تبیین دقیق مقررات سوت زنی در مورد مبارزه با اختلاس در حقوق داخلی ایران در مقابل منطقه ای بودن تا بین المللی بودن حقوق مبارزه با اختلاس و عدم ضمانت اجراهای موثر در سطح بین المللی برای مبارزه با اختلاس. اینکه اختلاس کننده لزوما باید کارمند دولت و یا کارمند سایر اشخاص حقوق عمومی باشد همچنین تمایز اختلاس با مفاهیم مشابه یکی از ویژگیهای مهم این مقاله است. پژوهش از منظر هدف، کاربردی و با روش کیفی انجام شده و جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای و اسنادی صورت پذیرفته است.

اختلاس, تبانی, حقوق ایران, خیانت در امانت, سوت زنی, کنوانسیون مریدا