رویکرد کاربردی به تحول سازمانی در نهاد مدرسه

اکثر سیستم های مدارس به استفاده از یک نوع سیستم مدیریتی با افرادی که همیشه تجربه تدریس ندارند، توسط روسای بخش ها که به طور فزاینده ای مدیران خدمات عمومی بدون سابقه تحصیل هستند، توصیه می شوند. مدیران بسیاری هستند که فاقد درک آموزشی، انگیزه و بینش برای رهبری یا حتی تسهیل تغییرات اصلی هستند.از نظر ساختاری تدریس هنوز عمدتا در مکان فیزیکی به نام مدرسه، در تاریخ ها و ساعات مقرر انجام می شود. تمرکز همچنان بر مکان است، مدارس عمدتا هر گونه حرکتی را برای تشخیص یادگیری خارج از مدرسه، یا همکاری و شبکه سازی با هر طرف دیگر در آموزش وپرورش جوانان رد می کنند. مدارس، مانند کارخانه های قدیم، هنوز به عنوان نهادهای مستقل، برنامه درسی، تدریس، ارزیابی یادگیرندگان و عملیات روزمره در نظر گرفته شده برای استفاده در کلاس های درس، در ساعات کلاس، عمل می کنند. معلمان می توانند از فناوری برای دستیابی به سطوح جدیدی از بهره وری استفاده کنند، ابزارهای دیجیتالی مفیدی را برای گسترش فرصت های یادگیری برای یادگیرندگان پیاده سازی کنند و حمایت و مشارکت یادگیرندگان را افزایش دهند. همچنین معلمان را قادر می سازد تا روش های آموزشی خود را بهبود بخشند و یادگیری را شخصی سازی کنند. مدارس می توانند با کاهش هزینه های مواد آموزشی فیزیکی، افزایش کارایی برنامه آموزشی و استفاده بهینه از زمان معلم از فناوری بهره ببرند و تحول سازمانی را به شکلی موثر به انجام رسانند.

کلیدواژه ها:

چشم انداز تحول سازمانی ، تحول سازمانی در مدارس ، مدارس آینده