اثر تمرین مقاومتی بر بازیافت سطح تستوسترون سرمی و برخی از شاخص های تولید مثلی پس از مصرف آسپرین در موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: بررسی دلایل ایجادکننده ناباروری در مردان و چگونگی جلوگیری از ایجاد ناباروری در جامعه، کمک ارزنده به بیمارانی است که از ناباروری رنج می برند. ناباروری مردان به علل گوناگونی از جمله سن، داروها، قرار گرفتن در معرض سموم محیطی، مشکلات ژنتیکی و بیماری های عمومی رخ می دهد. آسپرین (استیل سالیسیلک اسید: ASA) یکی از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NASID) و جزء پرمصرف ترین داروهای جهان است که سبب کاهش توان باروری مردان می شود. علاوه بر این فعالیت بدنی می تواند بر ناباروری جنس نر تاثیر بگذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی بر سطح تستوسترون سرمی و برخی از مهم ترین شاخص های تولیدمثلی در موش های صحرایی بالغ نر ویستار مصرف کننده آسپرین بود.مواد و روش ها: روی هم رفته ۲۵ سر موش صحرایی بالغ نر ویستار به طور تصادفی به دو گروه کنترل (۱۰=n،C) و گروه مصرف دارو (۱۵=n،AS) تقسیم و جایگزین شدند. پس از پنج هفته، پنج سر موش صحرایی از هر گروه قربانی شده و اثر مصرف آسپرین بر سطح تستوسترون سرمی و شاخص های تولیدمثلی نر بررسی شد. پس از گذشت دوره مصرف دارو و تایید اثر داروی آسپرین، مصرف آن قطع و موش های صحرایی باقی مانده وارد دوره تمرین شدند. در دوره تمرین، ۱۰ سر موش صحرایی باقیمانده، به صورت تصادفی از گروه مصرف دارو به گروه بدون مداخله (۵=n، NI) و گروه تمرین مقاومتی (۵=n،RT) جایگزین شدند. تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته و به مدت چهار هفته انجام گرفت. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، موش های صحرایی قربانی و نمونه های سرم و بافت برداشته شد. برای تجزیه وتحلیل تفاوت بین گروهی در دوره مصرف دارو از آزمون t-test استفاده شد. در دوره تمرین داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کوچک تر از ۰۵/۰ در نرم افزار SPSS۲۴ بررسی شد.نتایج: یافته ها نشان داد که پنج هفته مصرف آسپرین به کاهش معنادار در سطح تستوسترون سرم و تعداد سلول های لیدیگ منجر شده است (۰۵/۰˂P). افزون بر این تعداد، تحرک، زنده ماندن اسپرم، شاخص تمایز لوله ای (Tubular DifferentiationIndex TDI:)، شاخص اسپرمیوژنز (Spermiogenesis Index (SI:، ضریب تجمعی (RI: Repopulation Index) و افزایش معناداری در هسته نابالغ و تکه تکه شدن DNA اسپرم شده بود (۰۰۱/۰ ˂P). همچنین چهار هفته تمرین مقاومتی در موش های صحرایی گروه RT تغییرات منفی مصرف داروی آسپرین را به طور معناداری نسبت به گروه NI بهبود بخشید و بازیافت این تغییرات در حد گروه CI را تسریع کرد (۰۵/۰ ˂P). روی هم رفته تغییرات معناداری در تحرک اسپرم بین گروه های پژوهش دوره تمرین مشاهده نشد (۰۵/۰آسپرین بر هورمون تستوسترون و شاخص های تولیدمثلی جنس نر را تایید می کند. افزون بر این یافته ها نشان داد که ممکن است تمرین مقاومتی سبب بهبود و بازیافت اثر مضر آسپرین بر شاخص های مرتبط با دستگاه تولیدمثلی جنس نر شود.

کلیدواژه ها:

آسپرین ، اسپرماتوژنز ، اسپرم ، تمرین مقاومتی ، موش صحرایی