کرد های فیلی عراق و محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران

هدف این پژوهش؛ بررسی و احصا تهدیدات محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران است. محیط امنیتی را می توان در محدوده جغرافیایی دانست که در آن تهدیدات و فرصت ها را برای یک کشور ایجاد می شود. در حوزه غربی و جنوب غربی کشور؛ یعنی از مرز خسروی تا ابتدای دشت آزادگان در استان خوزستان ماوای مردمی است که دارای نژاد اصالت ایرانی بوده و همواره مبلغ و مروج ارزش های اصیل اسلامی و ایرانی بوده و هستند. وجود این قومیت فرصت ها، قابلیت ها، مزایا و مواهب در عین حال آسیب ها، تهدیداتی در بطن خود دارد. که اعم این تهدیدات چون: مین های ی به کارگیری شده و سایر تله های انفجاری برجای مانده از زمان جنگ، قاچاق سلاح و مهمات، حضور نیروهای فراملیتی، وقوع برخی آتش سوزی ها در نوار مرز، قاچاق و ....از این نواحی متصور است. روش پژوهش از نوع تاریخی-کیفی (تحلیل تماتیک) است و جامعه آماری آن شامل اسناد دست اول و منابع تاریخی و همچنین، مصاحبه با افراد مطلع یا دروازه بان اطلاع بوده است، روش نمونه گیری از نوع هدفمند بوده است.نتایج نشان می دهد:این بستر اقتضائات و فرصت هایی دارد که در صورت به کارگیری و بسیج آن می توان بسیاری از تهدیدات را در نطفه خفه،حتی آن را تبدیل به فرصت نمود از طرفی با توجه به با وجود جمعیت جوان زیاد، بیکاری، فقراقتصادی منطقه از یک طرف؛ سرمایه گذاری عظیم مادی ،معنوی، رسانه ای، فکری جبهه استکبار از طرف دیگر، احتمال گرایش برخی عناصر سست ایمان و غافل به سمت و سوی آنان را متصور است.

کلیدواژه ها:

محیط امنیتی ، تهدیدات ، ایران ، کردهای فیلی