نقش آموزه های مهدویت در تربیت افراد

انسان، مستعد اتصاف به همه کمالات است و وصول به آن ها در گرو تربیت صحیح می باشد و برای رسیدن به اهداف والا باید بهترین شیوه ها را انتخاب کرد و این شیوه ها را می توان در سیره رفتاری و گفتاری انسان های کامل در هر عصر و زمان جستجو کرد. برای تربیت افراد راه های مختلفی وجود دارد و عوامل زیادی در آن تاثیرگذار است که یکی از این مسائل مهدویت و آموزه های مربوط به آن است. فرهنگ مهدوی در یک جامعه در عرصه های مختلفی نمود می یابد. غیر از مسئله امید فرج نمودهای فرهنگ مهدوی را می توان در رفتار فردی و اجتماعی نیز مشاهده کرد. منتظر واقعی کسی است که به جامعه فاسد زمانه خویش دل نمی بندد و اگر انحراف و کژی ببیند اعتراض می کند و با پیروی از سیره مولا و محبوب خویش در صدد اصلاح بر می آید. وی در صدد گسترش عدل و داد است، تواصی به حق و صبر می کند؛ در محفل های دوستانه و جمعی نام منجی را بزرگ می دارد و همه را به آن فرا می خواند و در رفتار فردی و اجتماعی سعی می کند با توجه به اعتقاد به حضور و نظارت امام خویش هماره بر سیره حق پای فشارد و خطا نکند. این باورها در تمام ابعاد زندگی افراد از جمله در رابطه با معرفت به خدا و ایمان به خدا و شناخت انسان کامل و همچنین در رفتار فردی از جمله صبر و شکیبایی، آرمان طلبی و ... و رفتارهای اجتماعی مانند عدالت اجتماعی، امر به معروف و نهی از منکرو ... تاثیر به سزایی دارد

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیت ، مهدویت ، آموزه های مهدویت