بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه بوده است.روش : پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پس آزمون و پیش آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۶ الی۱۰ ساله در مرکز آموزش اختلال یادگیری توانا شهرستان قائمشهر به تعداد ۵۰ نفر در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ که از این میان ۳۰ نفر به شیوه نمونه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۱۵ نفر) و گواه ( ۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در ۱۶ جلسه ( هر جلسه به مدت ۳۰ دقیقه ) تحت موسیقی درمانی قرار گرفت و گروه کنترل تا پایان پژوهش مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه کانرز بود. داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی، ( شاخص های میانگین، درصد، انحراف معیار، ترسیم جدول فراوانی ) و در بخش استنباطی از روش GEE استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی درمانی بر مشکلات سلوک پسران و دختران، بی توجهی - رویا پردازی، اضطراب و انفعالی بودن کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه اثربخش است .(P<۰/۰۵) نتیجه گیری: استفاده از موسیقی درمانی می تواند بر توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه مفید باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر موسیقی ، توجه و تمرکز ، اختلال یادگیری ویژه.