ارزیابی اثر میدان مغناطیسی، هورمون جیبرلیک اسید و تیمارهای دمایی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی توت فرنگی رقم سلوا در منطقه شیراز
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم کشاورزی پایدار، دوره: 2، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_SARJ-2-4_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 199
نویسندگان
دانشجوی دکتری، گروه باغبانی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران
دانشیار، گروه علوم باغبانی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران
استادیار، گروه علوم باغبانی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران
استادیار، گروه مدیریت کشاورزی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران
چکیده
به منظور بررسی اثر اسید جیبرلیک، میدان مغناطیسی و دما بر ماندگاری توت فرنگی، پژوهشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل اسید جیبرلیک، میدان مغناطیسی و تنش دمایی هرکدام در سه سطح بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارها بر تمام صفات مورد مطالعه معنیدار بود. مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که بیشترین کلروفیل a (۹۵/۱۴ میلیگرم بر گرم)، کلروفیل کل (۵۴/۲۸ میلیگرم بر گرم) در تیمار ۱۰۰ میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی ۱۰ میلیتسلا و دمای ۲ درجه و بیشترین کلروفیل b (۲۶/۹ میلیگرم بر گرم) و آنزیم پلی فنل اکسیداز (۵۲/۵۷ میلیگرم بر گرم) در تیمار۵۰ میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی ده میلیتسلا و دمای ۸ درجه ، بیشترین آنزیم کاتالاز (۵۱/۳۳ میلیگرم بر گرم) در تیمار ۱۰۰ میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی بیست میلیتسلا و دمای ۸ درجه سانتیگراد، پراکسیداز (۶/۵۳ میلیگرم بر گرم) در تیمار مصرف ۱۰۰ میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید، میدان مغناطیسی بیست میلیتسلا و دمای بیست درجه و بیشترین اسیدیته قابل تیتراسیون (۸۹/۰ درصد) و ph (۹/۶) در تیمار عدم مصرف جیبرلیک اسید، عدم استفاده از میدان مغناطیسی و دمای ۲۰ درجه حاصل شد. از لحاظ اثر متقابل سهگانه، بهترین تیمار موثر بر افزایش مدت زمان نگهداری توت فرنگی، تیمار مصرف ۵۰ میلیگرم در لیتر جیبرلیک اسید و میدان مغناطیسی ۱۰ میلیتسلا و دمای ۸ درجه سانتیگراد بود.کلیدواژه ها
کلروفیل, کاتالاز, پراکسیداز, پلی فنل اکسیداز, اسیدیته قابل تیتراسیوناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.