بررسی جامع روش تدریس بازی گونه سازی در مدارس ابتدایی

نسل جدید، نسلی است که با رایانه ها، بازی های رایانه ای، تلفن همراه و دیگر ابزار و وسایل دیجیتال احاطه شده است. باوجود ظهور و پیشرفت فناوری های نوین و به دنبال آن تغییر روش زندگی در دهه های اخیر، سیستم های آموزش همان روش آموزش سنتی خود را حفظ کرده و خود را مطابق با ویژگی های نسل دیجیتال تغییر نداده اند. این در حالی است که ویژگی های اهالی دیجیتال(نسل حاضر در مدارس امروز) به روش های یاددهی-یادگیری نوین علاقه مندند. روشهای آموزشی سنتی برای دانش آموزا به علت تعامل گسترده آن ها با رسانه های جدید خسته کننده و غیر جذاب است. بنابراین بازی گونه سازی، به طور کلی فرآیند تعریف عناصری است که بازی ها را تشکیل می دهند، آن بازی ها را سرگرم کننده می کنند، و بازیکنان را برای ادامه بازی تشویق می کنند، سپس از همان عناصر در یک زمینه غیربازی برای تاثیرگذاری بر رفتار استفاده می کنند.به عبارت دیگر، بازی گونه سازی وارد کردن عناصر بازی به یک موقعیت سنتی غیربازی است. آموزش بازی گونه سازی نوعی فعالیت آموزشی است که برای مدتی طول می کشد و از عناصر بازی برای کمک به دوره ها استفاده می کند. شخصیت یادگیرندگان، مدت زمان فعالیت های آموزشی و عناصر بازی موجود در بازی گونه سازی به عنوان عواملی یافت شدند که تاثیر آموزش بازی گونه سازی را بر افراد تعیین می کنند. در این مطالعه به شیوه تدریس مبتنی بر بازی گونه سازی در مدارس به روش تحلیلی توصیفی پرداخته شد و انواع روش ها و کاربرد عملی در کلاس درس تشریح شد.

کلیدواژه ها:

بازی گونه سازی ، آموزگار ، مدرسه ، یادگیرنده