فاطمه یوسف پور - دانشجو کارشناسی ارشد، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
سید محسن موسوی - دانشجو کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
غلامرضا صالحی - عضو هیئت علمی گروه مکانیک، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

در این مقاله به انواع سیستم های تهویه مطبوع در هواپیما از جهت کار خروجی توربین و نیز مقایسه سیستم های تبرید تراکمی بخار و سیستم های تبرید گاز اشاره شده است و دو مورد از انها که سیکل ساده و سیکل سه چرخ ساده ی خود راه انداز است، پرداخته شده و مدلسازی آنها برای هواپیما طبق شرایط مذکور انجام شده است. همچنین مروری شده بر تحقیقاتی که در آن روش هایی برای بهینه سازی سیستم تهویه مطبوع و کاهش انرژی مصرفی آن برای یک نوع هواپیما بیان شده است. همچنین معیار های انتخاب سیکل تهویه مطبوع هواپیما طبق شرایط موجود آورده شده است. مدلسازی انجام شده با استفاده از قوانین ترمودینامیکی و در نرم افزار ees در حالت کروز بررسی شده است. استفاده از هوا به عنوان سیال عامل به دلیل خواص آن در سیکل های تبرید گازی که فرآیند آن معکوس سیکل استاندارد هوایی و برایتون هست این سیکل ها را به بهترین گزینه برای سیستم های تهویه مطبوع و خنک کاری هواپیما تبدیل کرده. تاثیر پارامتر های مهمی از جمله ارتفاع از سطح دریا، سرعت هواپیما، دمای داخل کابین، عدد ماخ، مقدار کار دریافتی فن خروجی از توربین و بازده اجزای سیکل سنجیده شده و تاثیر آنها برروی عملکرد کلی سیکل و ضریب عملکرد سیکل بررسی شده است. نتایج حاکی از آن بود، هر کدام از پارامتر ها تاثیر بسزایی بر روی ضریب عملکرد سیکل دارند که از این نتایج میتوان برای بهینه سازی و کاهش بار حرارتی مصرف انرژی سیستم تهویه و نیز استفاده کاربردی از آن استفاده نمود که به عنوان مثال استفاده از شیشه هایی (با کاربرد هوایی) با ضریب جذب و عبور پایین و ضریب انعکاس بالا، استفاده از عایق با ضریب انتقال حرارت هدایتی کمتر و افزایش فاصله بین عایق و هواپیما با کاربری خاص برای کاهش بار حرارتی و انرژی مصرفی موثر بوده و برای جبران گرمای موجود مازاد بر ظرفیت سیستم سرمایشی، سیستم سرمایشی (تبرید) هوایی با توجه به محدودیت انرژی الکتریکی هواپیما پیشنهاد و بررسی شد.

کلمات کلیدی: تهویه مطبوع، هوافضا، سیستم های تبرید، کاهش انرژی