جایگاه خدمات شهری در توسعه فرهنگ ایمنی و کنترل بحران حریق

در در طول تاریخ همواره نظاره گر بلایای مختلف طبیعی و غیرطبیعی بوده که سبب از هم گسیختگی روال عادی زندگی بشر شده و خسارات جانی، مالی، اقتصادی و اجتماعی به همراه داشته است؛ به گونه ای که منابع معمول جواب گوی این نیازها نبوده اند. حوادث غیر مترقبه بر اساس وسعت، تعداد و تراکم جمعیت آن، به فجایع کوچک و یا بلایای بزرگ دسته بندی می شود که گاه بازگرداندن شرایط به وضعیت اولیه ممکن است دشوار و طاقت فرسا باشد. اصل پایه ای که امروزه در دنیا برای مدیریت بحران پذیرفته شده است ایجاد فرهنگ ایمنی است. مدیریت بحران پیش از آنکه جنبه عینی و اجرایی داشته باشد، پدیده ای ذهنی است که ضرورت دارد در ذهن و زندگی فردی و گروهی افراد، وارد شود. امروزه رفتار ایمن در شرایط بحرانی در کشورهای مختلف، تنها وابسته به تکنولوژی و سخت افزار نمی باشد، بلکه توجه به جنبه های فرهنگی و اجتماعی مهمترین اصل در پیشرفت یکپارچه اصول مدیریت بحران و بازتاب آن در محیط کار به عنوان پیش نیاز اساسی در کاهش پیامد حوادث و آسیب های متعاقب آن است.هدف این پژوهش جایگاه خدمات شهری در توسعه فرهنگ ایمنی و کنترل بحران حریق می باشد. نتایج نشان می دهد در ایجاد فرهنگ ایمنی در جامعه افراد، خانواده، سازمانها و ادارات و در نهایت دولتها مسئول هستند. افراد باید برای ایمنی خود اهمیت قایل باشند. اگر بپذیریم که حیات و سلامتی بالاترین نعمت الهی است طبیعتا حفظ و مراقبت از این نعمت هم برای خود و هم برای دیگران باید امری ارزشمند و والا باشد. بی توجهی به ایمنی و سلامتی در حقیقت نوعی ناسپاسی است. سرپرستان خانواده مسئول ایجاد ایمنی و سلامتی و حفظ آن برای اعضای خانواده هستند. سازمانها و مسئولان آنها مسئول ایمنی کارکنان خود بوده و لازم است توجه به آن را در کنار اهداف دیگر سازمان دنبال نمایند. دولتها نیز به نوبه خود مسئول ایجاد ایمنی برای شهروندان خود هستند. این کار از طریق سرمایه گذاری های لازم در ارتقای فرهنگ ایمنی میسر است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ایمنی ، خدمات شهری