رقیه پور مهدی آبادی - ۱- کارشناس روابط عمومی ستاد آبادگری باغات قصردشت شیراز و کارشناس مهندسی عمران، شیراز، ایران
شیدا خالقی - ۲- کارشناس اسناد مرکز اسناد و اطلاعات شهرداری شیراز، شیراز، ایران
محمد علی خالقی - ۳- کارشناس برنامه ریزی و توسعه سرمایه انسانی مدیریت ارتفاعات و دانشجوی دکترای مهندسی عمران، شیراز، ایران

کمبود منابع مالی شهری منجر می شود که پروژه های توسعه شهری جدید برای یک شهر تدوین و ساخته نشود. ناپایدار و ناکافی بودن درآمدها از یک سو، کاهش وابستگی درآمدها به دولت از سوی دیگر و تشدید مشکلات شهری در نتیجه افزایش جمعیت و مهاجرت شرایط را برای مدیریت شهری دشوارتر کرده است؛ ساختار درآمدی شهرداری ها به ناپایدارترین منبع خود یعنی عوارض ساختمانی متکی است؛ به عبارت دیگر درآمد شهرداری ها به شرایط رکودی و تورمی بازار مسکن وابسته است. بر اساس مولفه های ذکر شده می توان مطرح کرد که درآمدهای شهرداری های از نوع ناپایدار است و در زمان هایی که ساخت و ساز مسکن مانند سال های اخیر با چالش هایی روبرو باشد، درآمد شهرداری ها نیز دچار کسری می شود. شهرداری ها باید به سمت پایدار سازی درآمدهای خود حرکت کنند. کاهش وزن عوارض ساختمانی در ترکیب درآمد و افزودن سهم درآمدهای پایدار مانند عوارض شهری، استفاده گسترده تر از امکانات و ابزارهای تامین مالی جمعی که می توان در راستای پروژه های بزرگ شهری از آنها استفاده نمود، در صورتی که شهرداری ها به دنبال منابع پایدار جدید حرکت نکنند، در آینده ای نه چندان دور دچار مشکلات بیشتری در حوزه مالی خواهند شد؛ زیرا جمعیت شهری و تقاضای خدمات شهری روز به روز در حال افزایش است اما تقاضا برای ساخت مسکن و دریافت عوارض ساختمانی مانند گذشته نیست. شهرداری شیراز با بهره گیری بیشتر از امکانات شهر مانند اماکن تاریخی، فرهنگی و گردشگری می تواند درآمدهای بهتر و با کیفیت تری را جذب کند. در این پژوهش به ارزیابی تحلیلی پارمترهای دخیل بر جذب سرمایه پایدار در شهرداری کلانشهرها پرداخته شده و نتایج در قالب جداول و نمودارهای مختلفی ارائه شده است.

کلمات کلیدی: جذب سرمایه پایدار، شهرداری کلانشهرها، پروژه های توسعه شهری، پایدار سازی درآمدهای شهرداری، کلانشهر شیراز.