علی اکبر محمدی فر - دانشجوی دکتری آبخیزداری دانشگاه هرمزگان
حمید غلامی - دانشیار (نویسنده مسئول)، گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان
بهاره جبالبارزی - دانشجوی دکتری مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه تهران
مجتبی محمدی - استادیار گروه احیا و بهره برداری از مناطق خشک و بیابانی، مجتمع آموزش عالی سراوان

مدل های ارزیابی خطر فرسایش خاک که با سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) هماهنگ هستند، نقش مهمی در برنامه ریزی برای حفاظت از خاک دارند. بر همین اساس در این مطالعه از مدل CORINE برای بررسی وضعیت فرسایشی حوزه آبخیز بختگان در استان فارس استفاده شد. لایه های اطلاعاتی بافت خاک، عمق خاک و درصد سنگریزه خاک جهت تهیه لایه فرسایش پذیری خاک استفاده شد. همچنین لایه فرسایندگی از تلفیق دو لایه ضریب رطوبتی فورنیه و ضریب خشکی به دست آمد. سپس لایه فرسایندگی و فرسایش پذیری خاک با نقشه درصد شیب حوزه هم پوشانی شد و نقشه ریسک پتانسیل فرسایش تهیه گردید. در انتها نیز نقشه پتانسیل با نقشه پوشش گیاهی تلفیق شد و نقشه واقعی ریسک فرسایش به دست آمد. نتایج نشان داد که نواحی غربی و شمال غربی حوزه بختگان به دلیل دارا بودن بارندگی بیش تر و شیب بیشتر و هم چنین بافت خاک سیلتی فرسایش زیادتری را دارد. هم چنین نواحی مرکزی حوزه دارای فرسایش متوسط و قسمت های جنوبی دارای فرسایش آبی کم تر می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که مدل CORINE ابزار بسیار مناسبی برای برنامه های حفاظت از خاک در اختیار برنامه ریزان قرار می دهد.

فرسایش پذیری خاک، فرسایندگی، مدل CORINE ، پتانسیل فرسایش، GIS