ررسی اثر مسیر های A و C در فر آیند ECAP بر ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد زنگ نزن آستنیتی نوع ۳۱۶

فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶ امتیازات زیادی مانند مقاومت به خوردگی عالی، جقرمگی خوب، قابلیت جوشکاری و ...دارد با این حال استحکام تسلیم پایین این فولاد کاربردهای سازه ای آن را محدود می کند. استفاده از مکانیزم ریز کردناندازه دانه های ساختار با روشهای تغییر شکل پلاستیک شدید از جمله ECAP بعنوان یک راه حل کاملا موثر برای افزایشاستحکام و سختی مواد فلزی شناخته می شود. در پژوهش حاضر فرآیند ECAP به تعداد ۸ پاس در قالبی با زاویه کانال۱۰۵ درجه در دمای ۲۵۰˚C و به تعداد ۸ پاس بر روی فولاد زنگ نزن آستنیتی ۳۱۶ انجام گرفت. هدف از پژوهش حاضربررسی آثر مسیر های فراوری A و C بر ریزساختار و خواص مکانیکی نهایی حاصل این مسیر ها در فولاد مذکور بود. ریزساختار قبل و بعد از ECAP در دو مقیاس مختلف با میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی عبوری مشاهده گردید.ارزیابی خواص مکانیکی با آزمایش کشش و میکروسختی سنجی انجام شد. نتایج حاکی از آن است که مسیر A به اندازهدانه ریزتر و توزیع دانه بندی باریکتری از مسیر C منجر می شود. بطوریکه اندازه دانه متوسط حاصل از مسیر A، ۱۸۸نانومتر و حاصل از مسیر C؛ ۲۵۴ نانومتر بدست آمد. در زمینه خواص مکانیکی. ماده فرآوری شده با مسیر A استحکام وسختی بالاتری نسبت به مسیر C نشان می دهد. با این حال. انعطاف پذیری آن نسبت به حالتی که برای فراوری از مسیرC استفاده می شود کمتر است. مقایسه نتایج حاصل از این تحقیق با نتایج منتشر شده از تحقیق قبلی همین نویسنده بااستفاده از مسیر Bc نشان می دهد ریز ساختار حاصل از مسیر A یکنواخت تر از مسیر Bc بوده و ماده فراوری شده ترکیبمناسب تری از استحکام بالا و انعطاف پذیری قابل قبول را از خود نشان می دهد (εf=۱۴/۵% و YS=۱۵۵۷, MPa).

کلیدواژه ها:

فولاد ۳۱۶ ، ECAP ، مسیر A ، مسیر C ، ریزساختار ، TEM